دعاى شب دهم و آن شب وداع است و اين عبارت صدوق است و در حديث نيست و شكى نيست كه شب آخر وداع است اما معلوم نيست كه شب نهم است يا شب دهم حتى بر مذهب صدوق كه قايل است كه ماه رمضان هميشه تمام است زيرا كه بسيار است كه در شب دهم ماه ديده مىشود صدوق نمىگويد كه در چنين صورتى روز دهم را روزه بگيرد بلكه يك روز را قضا مىكند اگر سى ام شعبان را خورده است اما محتمل است كه صدوق گويد كه شب دهم شب وداع است خواه شب آخر باشد و خواه شب عيد و بعيد است چنانكه خواهد آمد و بهتر آن است كه در شب نهم وداع كند احتياطا و اگر ماه را نبيند شب دهم را نيز وداع كنند ، جميع حمدها مخصوص خداونديست كه او را شريك نيست و جميع محامد مخصوص خداونديست كه واجب الوجود بالذاتست و مستجمع جميع كمالات است مانند حمدى كه سزاوار ذات مقدس او باشد و مناسب عظمت و جلال او باشد و به نحوى كه او مستحق و سزاوار آن باشد اى منور آسمانها و زمينها به نور وجود . و هدايت و كمالات و خيرات ، اى منزه و مقدس الذات و در كافى و تهذيب بعد از قدوس يا نور القدس يعنى منور مقدس با آن كه قدس او همه نور است نه محض عدم است و اى منزه الصفات و الافعال از هر چه لايق آن نباشد ، اى خداوندى كه نهايت مرتبه تقدس و تنزه او را سزاست اى بخشاينده كه رحمت آفريده اوست ، و اى خداوند دانا و مجرد من جميع الوجوه يا لطف او همه اشيا را فرا گرفته است و اى خداوند و اى عظيم . و تسبيحات هر روز خصوصا روزهاى ماه رمضان و دعاها و استغفار و محامد همه در تهذيب و مصباح و اقبال موجود است رجوع به آنها بايد كرد .
< صفحة فارغة > [ دعاى وداع رمضان ] < / صفحة فارغة > ( وداع شهر رمضان روى ابو بصير عن ابى عبد الله صلوات الله ) *

615