حجّهم المشكور سعيهم المغفور ذنوبهم المكفّر عنهم سيّئاتهم و اجعل فيما تقدّر ان تمدّ فى عمرى و ان توسّع لي فى رزقي و ان تفكّ رقبتي من النّار يا ارحم الرّاحمين و تقول فيها يا مدبّر الامور يا باعث من فى القبور يا مجرى البحور يا مليّن الحديد لداود صلّ على محمّد و آل محمد و افعل بى كذا و كذا اللَّيلة اللَّيلة السّاعة السّاعة و ارفع يديك إلى السّماء و قله و أنت ساجد و راكع و قائم و جالس و ردّده و قله فى اخر ليلة من شهر رمضان ) ( 1 ) و در صحيح و حسن كالصحيح منقول است از محمد بن عطيه از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه در هر شب از شبهاى ماه رمضان اين دعا را مىخواندند كه خداوندا بگردان در قضا و قدرهاى لازمت كه تغييران نمىدهى و در آن چه حكم مىكنى از امورى كه در شب قدر مقدر مىسازى و در قضاهائى كه رد نمىشود و مبدل نمىشود كه بنويسى مرا از جمله كسانى كه حج خانه محترم تو را خواهد كرد و حج ايشان را مقبول خواهى كرد و از سعى ايشان خوشنود باشى ، و گناهان ايشان را آمرزيده باشى ، و كفاره گناهانى كه ايشان كرده باشند باشى يعنى به فضل خود او را چنين كرده باشى و خداوندا بگردان از جمله آن چه مقدر مىسازى آن كه عمر مرا دراز كنى و روزى مرا فراخ گردانى و مرا از آتش دوزخ خلاص كنى ، و در كافى و تهذيب اين زيادتى هست و ان تجعلنى ممّن تنتصر به و لا تستبدل بى غيرى ) * يعنى مرا از انصار قائم آل محمّد كن و مرا مبر كه ديگرى را به عوض من بياورى چون آن قدر بد كرده‌ام كه مستحق اين شده‌ام و ليكن اميدوارى از فضل تو دارم اى بخشنده ترين بخشندگان و ابن طاوس اين دعا را به همين عنوان كه

607