خداوندى كه بيست و هشت منزل از جهت ماه مقرر و مقدر ساخته و از ابتدا به سبب قرب آفتاب كم نور است و هر چند دورتر مىرود نورش بيشتر مىشود تا آن كه كل جرمش يا آن چه در طرف ماست همه نورانى شد باز شروع در كمى مىكند به سبب قرب شمس تا به مرتبه‌اي ضعيف شود كه شبيه مىشود به چوب خوشه خرما كه شش ماه بر او گذشته باشد .
اى خداوندى كه هر روشنى روشنايى از تو يافته است بوجود كمالات و هدايات و عاقبت هر رغبتى به تو بر مىگردد كه چون از هر درى مىمانند به درگاه تو مىآيند و از هر كس كه مايوس و مطرود شدند پناهشان توئى و يا آن كه اگر ديگرى ايشان را به مطلب رساند تو رسانيده به اسباب و وسايل ، و خداوند هر نعمت توئى و تو آن را مىرسانى اگر چه وسايط در ميان بسيار باشند ، اى خداوند بخشنده و اى منزه از حاجات و اسباب اى يگانه در ذات و اى يگانه در صفات كه صفاتت عين ذات است و اى خداوند بى شريك و نظير ، و اى خدا و اى خدا و اى خدا مخصوص توست نامهاى خوب و داستانهاى خوب و مخصوص توست بزرگوارى و نعمتها از تو سؤال مىكنم كه بگردانى نام مرا در زمره سعادتمندان تا برسد به آخر دعاى اول كه در شب اول مىبايد خواند ، بدان كه اين دعوات را چون در شب مىبايد خواند و حق سبحانه و تعالى نعمت شب و روز را بر بندگان به انواع مختلف منت نهاده از ائمه هدى صلوات الله عليهم ملهم شده‌اند به اين اقتباسات در اين شبهاى متبركه در سال و اين دعا مقتبس است از سوره يس و محتمل است كه دعا سماوى باشد و فرقى نيست اگر ايشان گويند نيز به وحى الهى است .
( اللَّيلة الثّالثة و هى ليلة القدر ، يا ربّ ليلة القدر و جاعلها خيرا ) *

605