( 1 ) و كالصحيح منقول است از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه روزى از روزها حضرت سيد الأنبياء صلى الله عليه و آله بر منبر فرمودند و حمد و ثناى الهى به جا آوردند و صلوات خدا بر پيغمبران فرستادند بعد از آن فرمودند كه‌اي مردمان بايد كه حاضران شما به غايبان برسانند كه هر كه مهلت دهد پريشانى را حق سبحانه و تعالى از جهة او مقرر فرمايد در هر روزى ثواب تصدق بمثل آن مال را تا از او پس گيرد قرض را ، بعد از آن حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه حق سبحانه و تعالى فرموده است كه اگر قرض دار پريشان باشد پس حكم يا واجب بر شما مهلت دادن اوست تا وقتى كه به همرساند و تصدق نمودن شما كه ابراء ذمه او كنيد از جهة رضاى الهى از جهة شما بهتر است اگر دانيد كه او پريشان است پس تصدق كنيد بر او به آن چه بر او داريد كه اين تصدق از جهة شما بهتر است و با آن همه ثوابى كه مهلت دادن دارد ثواب بخشيدن يا ابراء ذمه نمودن از براى خدا بهتر است و اين موضع از مواضعى است كه ثواب سنت بيش از واجب است مثل سلام كه سنت است و جواب آن واجبست و نود و نه حسنه از جهة سلام كننده است و يك حسنه از جهة جواب دهنده و ديگر خواهد آمد .
( و قال صلوات الله عليه خلَّوا سبيل المعسر كما خلَّاه الله تبارك و تعالى ) ( 2 ) و كالصحيح منقول است از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه رها كنيد پريشان را از حبس اگر او را حبس كرده باشد حاكم تا ظاهر شود فقرا او يعنى چنانكه متعارف است مكنيد بلكه وقتى حبس مىبايد كرد كه ظاهر شود او غنى است چنانكه خواهد آمد يا اگر دانيد كه او پريشان است او را حبس

58