چون كار خوبى از ايشان صادر مىشود خوشحال مىشوند كه توفيق الهى شامل حال ايشان شده است و چون كار بدى كردند توبه و استغفار مىكنند ، بدترين امت من جمعىاند كه در نعمت متولد شده‌اند و غذاهاى ايشان نعمتهاى الهى است طعامهاى نفيس مىخورند و جامهاى نفيس مىپوشند و چون سخن مىگويند راست نمىگويند يعنى هميشه دروغ مىگويند . و اگر چه طعام نفيس و لباس نفيس حرام نيست و ليكن نفس طاغى مىشود و به سبب آن كارهاى بد مىكنند چنانكه حق سبحانه و تعالى در قرآن مجيد بسيار ياد كرده است مترفان بالنعم را كه اكثر مخالفتهاى انبياء از ايشان صادر مىشد و اكثر عذابهاى الهى به سبب ايشان نازل مىشد لهذا رياضت صوم و صلاة و غير آن مطلوبست چنانكه داب حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليه بود و در ماكل و ملبس هميشه غذاهاى سهل ميل مىفرمودند و جامهاى خشن مىپوشيدند ، و هم چنين اكثر اوقات حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله چنين سر مىكردند و تفصيل اين سخن در خطبه كه حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليه از جهة عثمان بن حنيف نوشتند مذكور است بلكه جميع خطب نهج البلاغه مشحون است از اين مقالات و حق سبحانه و تعالى فرموده است كه * ( وَالَّذِينَ جاهَدُوا فِينا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنا وَإِنَّ الله لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ ) * يعنى آن جماعتى كه با نفس و شيطان مجاهده مىكنند كه در احاديث بسيار وارد شده است كه جهاد اكبر است و غرض ايشان از اين مجاهده محض رضاى ما باشد و الله كه البته مىنماييم به ايشان راههاى قرب خود را و به درستى و راستى كه حق سبحانه و تعالى با محسنان است .
و بطرق متكثره منقول است از حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و

517