إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 708)

حضرت امير المؤمنين و حضرت فاطمه را به معتمدين اصحاب خود ياد ده كه اين دو نماز بهترين نمازهاست بعد از فرايض پس هر كه اين دو نماز را در ماه رمضان يا غير آن به جا آورد چون فارغ شود گناهى نمانده باشد او را ، پس حضرت فرمودند كه‌اي مفضل نوافل ماه رمضان را در هر ركعتى ده مرتبه توحيد مىخوانى يا هفت يا پنج يا سه يا يك بترتيب در فضيلت ، و در شب نيمه ماه رمضان صد ركعت نماز است هر ركعتى يك الحمد و ده قل هو الله احد و فضيلت بسيار در آن وارد شده است و كالصحيح از جميل بن صالح منقول است كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه اگر توانى كه در هر شبانه روزى از ماه رمضان و غير آن هزار ركعت نماز كنى بكن به درستى كه حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليه در هر شبانه روزى هزار ركعت نماز مىكردند .
و در صحيح از بقباق و عبيد بن زراره منقول است كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه حضرت سيّد المرسلين صلى الله عليه و آله نمازهاى سنت را زياده مىفرمودند در ماه رمضان و چون نماز خفتن به جا مىآوردند بعد از آن مشغول نماز مىشدند و مردمان در عقب آن حضرت مىايستادند كه اقتدا كنند حضرت ايشان را بحال خود مىگذاشتند و به منزل مىفرمودند و چون مردمان متفرق مىشدند مىآمدند و مشغول نماز مىشدند باز مردمان جمع مىشدند باز به اندرون مىفرمودند و مكرر اين واقع شد و روايات معتبره باين مضمون بسيار است .
و در روايات معتبره متكثره وارد شده است كه آن حضرت فرمودند كه اين زيادتى را از جهة فضيلت ماه رمضان مىكنم ، و اين نماز نافله است و در نافله

501