گفت شنيدم از حضرت امام رضا صلوات الله عليه كه مىفرمودند كه روزه گرفتن در وقت ديدن ماه است و افطار كردن در وقت ديدن ماه است و نيست از ما كسى كه روزه گيرد پيش از ديدن خودش يا ديدن جمعى كه شرعا ثابت شود بلكه از جهة ديدن دو سه مجهولى و هم چنين افطار كند پيش از ديدن شايعه از جهة ديدن جمعى كه ثابت نشود از ديدن ايشان ، يا آن كه نديده باشد و گويد ديدم يا نديده باشد و به قراين عمل كند يا قراين را بمنزله رؤيت داند و اين احتمالات بنا بر نسخه للرؤية است و از اين جهت غرابت دارد سهل مىگويد كه عرض نمودم كه يا ابن رسول الله چه مىفرماييد در روزه يوم الشك حضرت فرمودند كه خبر داد مرا پدرم از جدم از پدرانش صلوات الله عليهم كه حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليهم مىفرمودند كه و الله كه اگر يك روز شعبان را روزه دارم محبوبتر است نزد من از آن كه افطار كنم روزى از ماه رمضان را چنين گويد مصنف اين كتاب رضى الله عنه كه اين حديث غريبى است كه از قبيل اين حديث ديگرى نقل نكرده است خواه للرّؤية داشته باشد و خواه نداشته باشد چون احاديث بسيار در اين باب منقول است و باين عبارت وارد نشده است و يا آن كه باين عبارت غير سهل روايت نكرده است و از سهل غير عبد العظيم حسنى روايت نكرده است و او مدفونست در جائى كه مشهور است به مقابر شجره در رى و ائمه هدى صلوات الله عليهم از او خوشنود بودند و به خدمت حضرت امام محمد تقى و حضرت امام على نقى صلوات الله عليهما رسيده بود و از ايشان بسيار روايت كرده است .
و كالصحيح منقولست از حضرت امام على تقى صلوات الله عليه كه زيارت او ثواب زيارت حضرت امام حسين صلوات الله عليه دارد .

452