حال آن كه عرض نمودم كه در خانه من اندك و بسيار نيست چيزى فرمودند كه بگير و به عيال خود بخوران و استغفار كن از خداوند عالميان .
جميل گفت كه چون بيرون آمديم از خدمت حضرت اصحاب ما گفتند كه حضرت ابتدا به عتق كردند و فرمودند كه بنده آزاد كن يا روزه بگير يا تصدق كن و ظاهرا در آن وقت جميل مشغول شده باشد به چيزى ديگر و آن جزو را نشنيده باشد يا پيش از دخول جميل حضرت مفصل فرموده باشند و بعد از دخول مجمل فرموده باشند اعتماد بر آن كه ديگران به او خواهند رسانيد .
و بخارى بطرق متعدده روايت كرده است اين حديث را و اختلافى كه بحسب ظاهر دارد با حديث عبد الله آنست كه در آنجا بر سبيل تخيير است و ظاهر اين خبر ترتيب است و صريح نيست ، و ممكن است كه حضرت ابتدا به فرد اكمل كرده باشند و ترتيب مستحب باشد و حمل مىتوان كرد حديث اول را بر ترتيب كه مراد اين باشد كه بنده آزاد كن اگر داشته باشى يا دو ماه روزه بگير اگر بنده نداشته باشى و ليكن حمل اول مخالفت بسيارى ندارد با ظاهر و شك نيست كه احوط ترتيب است و اختلافى كه در وزن واقع است به اعتبار اختلاف در صاع بوده است چنانكه از اخر خبر جميل ظاهر مىشود كه در زمان نقل حديث بزرگتر بوده است كه پانزده صاع ده صاع شده بوده است و قبل از آن سبكتر شده بوده است كه بيست شده بوده است .
( و روى ادريس بن هلال عن ابى عبد الله صلوات الله عليه انّه سئل عن رجل اتى اهله فى شهر رمضان قال عليه عشرون صاعا من تمر و بذلك امر النّبيّ صلَّى الله عليه و آله الرّجل الَّذى اتاه فساله عن ذلك )

400