( و روى محمّد بن مسلم عن ابى جعفر صلوات الله عليه انّه ساله عن الرّجل يجد البرد أيدخل مع اهله فى لحاف و هو صائم قال يجعل بينهما ثوبا ) ( 1 ) و كالصحيح منقول است از محمد كه گفت سؤال كردم از حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه از حال شخصى كه او را سرما شود آيا با زن خودش در يك لحاف مىتواند رفت [ در حالى كه او روزه است ] حضرت فرمودند كه مىتواند رفت مشروط به آن كه بدن هر دو بهم نرسد و يكى يا هر دو برهنه نباشند كه مبادا سبب آمدن منى شود يا سبب جماع شود چنانكه گذشت در اخبار سابقه .
( و قد روى عبد الله بن سنان عنه رخصة للشّيخ فى المباشرة ) ( 2 ) و بتحقيق كه مرويست در صحيح از عبد الله از آن حضرت صلوات الله عليه كه رخصت فرمودند پيران را در مباشرت اگر چه اولى تركست چنانكه گذشت در ضمن اخبار بسيار و ظاهرا مراد از شيخ كسى است كه از پيرى قوت و لذّت جماعش زايل شده باشد يا كالزايل .
( و سال حنان بن سدير ابا عبد الله صلوات الله عليه عن الصّائم يستنقع فى الماء قال فلا باس و لكن لا ينغمس و المرأة لا تستنقع فى الماء لأنّها تحمل الماء بقبلها ) ( 3 ) و در موثق كالصحيح منقولست از حنان كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه آيا صايم در ميان آب مىتواند رفت حضرت فرمودند كه باكى نيست و ليكن سر به آب فرو نبرد و زن در ميان آب نمىرود زيرا كه آب را از پيش برمىدارد و داخل فرجش مىشود و در كافى

395