فرمودند كه باكى نيست و بخورد مرغان نيز مىتواند داد اگر چه روزه باشد و ظاهر آنست كه مطلقا به دهن تواند كرد اگر چه عبث باشد و ليكن اگر از جهة ضرورت باشد و به حلقش رود بى اختيار او قضاء نمىبايد كرد و اگر عبث باشد مشهور وجوب قضاست .
و در صحيح از على بن جعفر منقول است كه گفت سؤال كردم از برادرم حضرت موسى بن جعفر صلوات الله عليهما از صائمى كه طعام و شربت را در دهن كند و مزه آن را در حلقش يابد حضرت فرمودند كه در دهن به عبث نكند عرض كردم كه اگر كرده باشد چه مىبايد كرد فرمودند كه بر او چيزى نيست و ديگر چنين نكند .
و در قوى از ابو بصير منقولست كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه صايم مصطكى و امثال آن را مىتواند خائيدن فرمودند كه بلى اگر خواهد و محمولست بر آن كه آب آن را بيندازد چون منقول است در صحيح از محمد كه حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه فرمودند كه‌اي محمد زنهار كه در صوم مصطكى مىخاييد كه من امروز روزه بودم و خائيدم و يافتم كه مزه پس مىدهد باب دهن .
و در حسن كالصحيح منقول است كه از حلبى كه گفت از آن حضرت صلوات الله عليه سؤال كردم كه صايم مىتواند خائيدن مصطكى را حضرت فرمودند كه نه و اين هر دو محمولند هر دو بر آن كه آب آن را فرو برند و بر كراهت يا در صورتى كه جزم داشته باشيم كه اجزا از آن جدا شده باشد چنانكه در اول خائيدن اجزا از آن جدا مىشود و يا بر آن كه خائيدن عبث باشد .
چنانكه در صحيح از سعيد منقولست كه گفت از آن حضرت سؤال كردم

378