إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 708)

در مرض و سفر روزه مىگيرند و اكثر اين سؤالها از آن حضرت در خراسان واقع مىشد و هميشه مجلس آن حضرت صلوات الله عليه پر بود از علماء اهل سنت حضرت به عنوانى جواب مىفرمايند كه سنيان موافق مذهب خود بفهمند و شيعيان موافق مذهب ائمه هدى صلوات الله عليهم ، و محتمل است كه مراد اين باشد كه در شب دارو بر چشم كند استحبابا و در صحيح از حلبى منقولست كه از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه پرسيدند كه از شخصى كه سرمه يا دارو كشد يا در حال صوم حضرت فرمودند كه نه مىترسم كه داخل شود در سرش و قريب باين موثقه ابن فضال ، و اين اخبار را حمل كرده‌اند بر آن كه دارو مشك يا چدروا داشته باشد كه مزه اينها زود به حلق مىرسد و مع هذا مكروه است چون علم نداريم كه عين آنها به حلق مىرسد چنانكه مجربست كه شحم حنظل را اگر بر كف پا مالند در همان ساعت مزه تلخى در دهن بهم مىرسد و بر تقديرى كه عين آن نيز برسد در احاديث سابق گذشت كه قصور ندارد خوردنى نيست .
و در موثق كالصحيح از سماعه منقولست كه گفت از آن حضرت سؤال كردم از سرمه كشيدن صايم حضرت فرمودند كه هر گاه دارو مشك نداشته باشد و مزه آن در حلق ظاهر نشود باكى نيست .
و در صحيح از احدهما صلوات الله عليهما منقولست كه از آن حضرت پرسيدند از زنى كه سرمه كشد در روزه حضرت فرمودند كه هر گاه مزه سرمه و دارو را در حلق نيابد باكى نيست .
< صفحة فارغة > [ مسواك زدن روزه دار ] < / صفحة فارغة > ( و لا باس بان يستاك بالماء او بالعود الرّطب يجد طعمه أيّ النّهار شاء ) ( 1 ) و باكى نيست كه مسواك كند به آب و به چوب تر كه مزه آن را در دهان يابد در

371