از كتاب حسن بن محبوب يا كتاب على بن رئاب برداشته باشد و طرق صدوق به ايشان صحيح است و على بن رئاب روايت كرده است از بنده شايسته درگاه الهى حضرت امام موسى كاظم صلوات الله عليه كه فرمودند كه اين دعا را بخوان در ماه رمضان در حالتى كه استقبال كرده باشى داخل شدن سال نو را ، و اولش نزد ائمه اهل البيت سلام الله عليهم ماه رمضانست ، و ظاهر استقبال آنست كه پيش از دخول باشد يا اول شب يا در كل شب بنا بر آن كه اول سال از اول روز باشد و محتمل است كه مستقبل اسم زمان باشد بهمان معنى ، و حضرت فرمودند كه هر كه اين دعا را بخواند از روى اخلاص و از جهة رضاى الله تعالى در آن سال به او نرسد فتنه و نه آفتى در دين او و نه دنياى او و نه بدن او ، و حق سبحانه و تعالى حفظ كند او را از شر آن چه سال مىآورد آن را از بلاها يا از شر آن چه به او مىرسد در آن سال .
و ترجمه دعا اينست كه خداوندا به درستى كه از تو سؤال مىكنم بحق آن نامت كه هر چيزى نزد آن خاضع و منقادند و آن اسم اعظمى است كه مخصوص ذات اقدس اوست ، و دور نيست كه آن اسمى كه باشد كه دلالت بر ذات بحت كند قطع نظر از صفات اضافيه يا عدميه و چون هر كه غير اوست از معرفت ذات اقدس او عاجز است ، اسمى كه دلالت كند بر آن نيز مخصوص اوست و كسى بر آن مطلع نيست چنانكه از اخبار بسيار ظاهر مىشود كه اسماء اعظم الهى هفتاد و سه اسمند و هفتاد دو اسم را حق سبحانه و تعالى به انبياء صلوات الله عليهم كرامت فرمود و يك اسم را مخصوص خود ساخت و هيچ پيغمبرى را نداد معرفت كل اسماء اعظم را مگر حضرت سيد المرسلين و ائمه طاهرين را صلوات الله عليهم و گذشت اشاره به آن .

334