اين ماه را از جهة ما كه اشتباهى نشود در هلال شوال و مخفى نماند كه ما روزه بگيريم و در واقع از ماه نباشد و چون روزها را بگيريم قبول كن از ما كه مقبول شود و ما را به سلامت دار در اين ماه كه روزهاى آن را بالتمام بگيريم به نحوى كه تو مىخواهى .
( و قال ابى رضى الله عنه فى رسالته إليّ اذا رأيت هلال شهر رمضان فلا تشر اليه و لكن استقبل القبلة و ارفع يديك إلى الله عزّ و جلّ و خاطب الهلال تقول ربّى و ربّك الله ربّ العالمين اللَّهمّ اهلَّه علينا بالأمن و الايمان و السّلامة و الاسلام و المسارعة إلى ما تحبّ و ترضى اللَّهمّ بارك لنا فى شهرنا هذا و ارزقنا عونه و خيره و اصرف عنّا ضرّه و شرّه و بلاءه و فتنته ) ( 1 ) و پدرم كه حق سبحانه و تعالى از او خوشنود باد در رساله كه فرستاده بود بسوى من گفته بود ، و عبارت فقه رضويست كه هر گاه هلال را به بينى اشاره به او بدست مكن در وقت دعا چنانكه نزد عوام متعارفست ، و موهم اينست كه از او كارى مىآيد چنانكه كافران ستاره پرست اعتقاد دارند به آن و ليكن رو بقبله كن و دستها را به جانب حق سبحانه و تعالى بلند كن از جهة دعا ، و چون آسمان قبله دعاست گوييا كه دست به آن طرف كردن دست بسوى خدا كردنست چنانكه در استقبال كعبه مجاز شايع است كه مىگويند رو به خدا كرد ، و خطاب كن ماه را به آن كه مىگويى كه پروردگار من و پروردگار تو خداونديست كه پروردگار عالميانست يعنى از من و تو كارى نمىآيد و هر دو مربوبيم و مسخر فرمان اوييم ، خداوندا اين ماه را بر ما نو كن با ايمنى از شر اعادى ظاهر و باطن كه شياطينند و با اعتقادات حقه و با سلامتى و با انقياد و فرمان بردارى و با

324