( 1 ) و منقول است كه در روز اول محرم حق سبحانه و تعالى دعاء زكريا عليه السلام را مستجاب كرد كه ذريت خوب از حق سبحانه و تعالى طلبيد و حق سبحانه و تعالى كرامت فرمود يحيى عليه السلام را به او پس كسى كه اين روز را روزه دارد و حاجتى از خدا بطلبد حق تعالى آن دعا را مستجاب كند چنانكه دعاء زكريا را مستجاب گردانيد .
و روايت كرده است صدوق در حسن كالصحيح از ريان بن شبيب ثقه كه گفت داخل شدم بر حضرت امام رضا صلوات الله عليه در روز اول محرم پس بمن فرمودند كه‌اي ريان آيا روزهء گفتم نه حضرت فرمودند كه حق سبحانه و تعالى دعا حضرت زكريا را قبول فرمود كه گفت پروردگارا ببخش مرا از نزد خود ذريتى نيكو به درستى كه تو مستجاب كننده دعايى ، پس حق سبحانه و تعالى دعا او را مستجاب كرد و امر فرمود فرشتگان را كه ندا كردند زكريا را در وقتى كه نماز مىكرد در محراب كه حق سبحانه و تعالى بشارت مىدهد ترا به يحيى پس كسى كه اين روز را روزه دارد و خداوند خود را بخواند حق سبحانه و تعالى دعاى او را مستجاب كند چنانكه دعاء زكريا را مستجاب كرد .
اى پسر شبيب به درستى كه ماه محرم ماهى بود كه اهل جاهليت در زمان كفر حرام مىدانستند ظلم و كشش [ كشتن ظ ] را از جهة حرمت اين ماه ، و اين امت نه حرمت ماه را رعايت نمودند و نه حرمت پيغمبر خود را حفظ نمودند صلى الله عليه و آله به درستى كه در اين ماه شهيد كردند ذريت آن حضرت را و به اسيرى بردند زنان آن حضرت را و غارت كردند خيمهاى ايشان را پس نيامرزد حق سبحانه و تعالى ايشان را هر گز اى پسر شبيب تا توانى گريه كن بر حضرت سيد الشهدا

268