امر آن حضرت بمنزله امر الهى بود و نهى آن حضرت بمنزله نهى الهى بود و بر اين مضمون احاديث صحيحه و حسنه بسيار وارد شده است بلكه متواتر است و آن چه نسبت به آن حضرت شد نسبت به حضرات ائمه معصومين صلوات الله عليهم نيز چنانست و كرده ايشان نيز كرده خداست و گفته ايشان گفته خداست و امر ايشان امر خداست و نهى ايشان نهى خداست و اخبار ديگر نيز خواهد آمد و صدوق نيز همين تفويض را در علل ذكر كرده است در اين باب و چون پيشتر مذكور شد اعاده نكرديم ، و در فقه رضوى مذكور است كه از روزه سنت چهار شنبه ميان دو پنجشنبه را و ماه شعبان را روزه بگير تا نقصى كه در فريضه واقع شود اين هر دو روزه آن را تمام كند .
< صفحة فارغة > [ ثواب افطارى دادن ] < / صفحة فارغة > ( و روى داود الرّقّي عن ابى عبد الله صلوات الله عليه قال لا فطارك فى منزل اخيك افضل من صيامك سبعين ضعفا او تسعين ضعفا ) ( 1 ) و كالصحيح منقول است كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه و الله اگر به خانه برادر مؤمن رسى و روزه سنت داشته باشى يا واجب غير معين نيز بر احتمال قوى و افطار كنى آن افطار بهتر است از آن روزه به هفتاد برابر يا نود برابر يعنى راوى شك دارد كه حضرات كدام يك را فرمودند .
( و روى جميل بن درّاج عنه « صلوات الله عليه » انّه قال من دخل على اخيه و هو صائم فافطر عنده و لم يعلمه بصومه فيمنّ عليه كتب الله له صوم سنة ) ( 2 ) و در صحيح از جميل منقولست كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه هر كه داخل شود بر برادر مؤمنش و آن كه داخل شود صائم باشد و نزد او افطار كند و اعلام نكند كه روزه‌ام كه منتى بر او نهد كه از جهة

197