نماز مىكنند بانكه در حال ركوع و سجود ايما مىكنند ، و اگر همه ايستاده‌اند رو بقبله يا به طرفى ديگر و ممكن باشد كه با امام نماز جماعت كنند بر بالاى اسب نماز جماعت را به جا مىآورند .
و در صحيح از ابو بصير منقولست كه گفت از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه شنيدم كه مىفرمودند كه هر گاه با دشمنان ملاقات كنند مسلمانان و كار به كشش رسد در آن وقت نماز تكبير است و اگر در برابر هم ايستاده باشند نماز به ايماست و عبارت فقه رضوى نيز چنين است كه اگر در مطارده باشى با دشمن نماز را به ايما كن ، و اگر كار تنگ شود پس تسبيح و تحميد و تهليل و تكبير بگو كه هر تسبيح و تحميد و تكبيرى به جاى يك ركعت است نزد ضرورت كه ركوع و سجود را به ايما نيز نتوان كرد .
و در حسن كالصحيح از محمد بن عذافر منقولست كه آن حضرت صلوات الله عليه فرمودند كه هر گاه كار به شمشير رسيده باشد دو تكبير او را كافى است و اين تقصيرى ديگر است يعنى تقصير اول آن بود كه چهار ركعت دو ركعت شد و در اينجا ركوع و سجود و قرائت ساقط شد و بدل از همه تكبير شد .
< صفحة فارغة > [ نماز عاريا ] < / صفحة فارغة > « و العريان يصلَّى قاعدا و يضع يده على عورته و إن كانت امرأة وضعت يدها على فرجها ثمّ يؤميان ايماء و يكون سجودهما اخفض من ركوعهما و لا يركعان و لا يسجدان فيبدو ما خلفهما و لكن ايماء برؤسهما » ( 1 ) و برهنه نشسته نماز مىكند و دست خود را بر عورت خود مىگذارد و اگر زن باشد دست خود را بر فرج خود مىگذارد و در حالت نشستن ايما مىكنند و از جهة سجود ايما را پستتر از ركوع مىكنند كه سر را كجتر مىكنند و ركوع سجود صحيح نمىكنند كه مبادا ظاهر شود عورتشان از عقب و ليكن ايما

97