هيچ يك از اينها بد نيست چون مضطرند .
« و قال علىّ صلوات الله عليه اذا ركبت السّفينة و كانت تسير فصلّ و أنت جالس و اذا كانت واقفة فصلّ و أنت قائم » ( 1 ) و از آن حضرت صلوات الله عليه منقولست كه فرمودند كه هر گاه در كشتى نشينى و روان باشد نشسته نماز كن و اگر كشتى ايستاده باشد و روان نباشد ايستاده نماز كن ، و محمولست بر كشتيهاى كوچك چنانكه مجربست حاصل آن كه مدار بر قدرتست يا امكان بى دشوارى بسيار .
چنانكه منقولست كالصحيح از سليمان بن خالد كه گفت از آن حضرت صلوات الله عليه سؤال كردم از نماز در كشتى فرمودند كه ايستاده نماز مىكند و اگر نتواند نشسته نماز مىكند و رو بقبله مىكند در هر دو حال پس اگر كشتى بگردد او بگردد با قبله و رو بقبله داشته باشد و اگر نتواند كه بگردد بحال خود بايستد و اجتهاد كند در تحصيل قبله و نماز سنت را تكبير احرام آن را رو بقبله مىگويد و بعد از آن رو به شكم كشتى مىكند بهر طرفى كه برود و بر اين مضمونست قويه على بن ابراهيم از آن حضرت .
« و قال ابو جعفر صلوات الله عليه لبعض اصحابه اذا عزم الله لك على البحر فقل الَّذى قال الله عزّ و جلّ * ( بِسْمِ الله مَجْراها وَمُرْساها إِنَّ رَبِّي لَغَفُورٌ رَحِيمٌ ) * فاذا اضطرب بك البحر فاتّك على جانبك الايمن و قل بسم الله اسكن بسكينة الله و قرّ بقرار الله و اهد باذن الله و لا حول و لا قوّة الَّا با لله » ( 2 ) و منقولست از حضرت امام محمد تقى صلوات عليه كه به بعضى از اصحاب خود فرمودند كه هر گاه حق سبحانه و تعالى بعد از استخاره عزم ترا به جانب دريا كند چون داخل كشتى شوى بگو آن چه را حق سبحانه و تعالى به حضرت نوح فرمود كه سوار شويد بر كشتى به استعانت نام حق

76