« و سال زرارة ابا جعفر صلوات الله عليه فى الرّجل يصلَّى النّوافل فى السّفينة قال يصلَّى نحو رأسها » ( 1 ) و به اسانيد صحيحه منقولست از زراره كه گفت از حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه سؤال كردم در شخصى كه نوافل را در كشتى به جا آورد حضرت فرمودند كه نماز مىكند به جانب سر كشتى يعنى رعايت قبله در نافله در كار نيست چنانكه گذشت .
« و سال يونس بن يعقوب ابا عبد الله صلوات الله عليه عن الصّلاة فى الفرات و ما هو اصغر منه من الانهار فى السّفينة فقال ان صلَّيت فحسن و ان خرجت فحسن و ساله عن الصّلاة فى السّفينة و هى تاخذ شرقا و غربا فقال استقبل القبلة ثمّ كبّر ثمّ در مع السّفينة حيث دارت بك » ( 2 ) و در موثق كالصحيح از يونس منقولست كه گفت از آن حضرت صلوات الله عليه سؤال كردم از نماز كردن در ميان كشتى در نهر فرات و نهرهايى كه از آن كوچكترند كه ساحل نزديكست و مىتوان بيرون آمدن حضرت فرمودند كه اگر بيرون روى خوبست و اگر در آنجا نماز كنى خوبست ديگر گفت سؤال كردم از آن حضرت از نماز در كشتى و حال آن كه گاهى بطرف مشرق مىرود و گاهى بطرف مغرب چون كار آن با باد است حضرت فرمودند كه رو بقبله كن و تكبير احرام بگو و ملازم قبله باش هر چند كه آن بگردد از طرفى تو بر خلاف آن طرف در اثناى نماز بگرد و احتمال ديگر آنست كه همين تكبير احرام كافيست كه رو بقبله باشد بلكه اين اظهر است و احتمال اول احوط است مهما أمكن .
« و سأله هارون بن حمزة الغنوىّ عن الصّلاة فى السّفينة فقال ان كانت محمّلة ثقيلة اذا قمت فيها لم تتحرّك فصلّ قائما و ان كانت خفيفة تكفأ فصلّ قاعدا » ( 3 ) و در صحيح منقولست از هارون كه گفت از

74