مىفرمايد كه بلكه حسد مىبرند منافقان ائمه معصومين را بر آن چه حق سبحانه و تعالى از فضل خود به ايشان عطا فرموده است بتحقيق كه ما آل ابراهيم را كه پيغمبرانند كتاب و حكمت كه نبوتست عطا كرده‌ايم و ملك عظيم كه اطاعت خلايق است مر ايشان را عطا كرده‌ايم ، پس چگونه و چون است كه ايشان اقرار مىكنند باين اصطفا در آل ابراهيم و انكار مىكنند آن را در آل محمد با آن كه محمد افضل است از ابراهيم پس آل او نيز افضلند از آل ابراهيم و ايشان را نيز ملك عظيم داده است كه آن آنست كه اطاعت ايشان اطاعت خدا است چنانكه حق سبحانه و تعالى فرموده است كه هر كه اطاعت رسول كند اطاعت خدا كرده است از جهت آن كه اطاعت رسول را با اطاعت خود مقرون ساخته است و هم چنين اطاعت اولو الامر را با اطاعت خود و رسولش مقرون گردانيده است پس علما گفتند كه آيا حق سبحانه و تعالى اهل اصطفا را در قرآن مجيد بيان فرموده است حضرت صلوات الله عليه فرمودند كه در ظاهر قران سوى باطن در دوازده جا بيان فرموده است ، و در احاديث ديگر وارد شده است كه نصف قرآن در شأن اهل بيت است و ديگر وارد شده است كه كل قرآن در ايشان نازل شده است نصف آن در مدح ايشان و نصف آن در ذم اعداى ايشان است .
اما آيه اولى آن كه حق سبحانه و تعالى فرموده است كه * ( وَأَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الأَقْرَبِينَ ) * و رهطك المخلصين » [1] و در صحيح بخارى در تفسير سوره تبت نقل كرده است از عبد الله بن عباس كه * ( وَأَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الأَقْرَبِينَ ) * و رهطك منهم المخلصين » و بخارى گفته است كه اعمش نيز چنين خوانده است پس حضرت امام رضا صلوات الله عليه فرمودند كه قرائت ابىّ بن كعب چنين است و در مصحف عبد الله بن مسعود نيز چنين است يعنى يا

[1] الشعراء - 214 .

574