و گرسنه و برهنه است همه اينها به سبب گناهان اغنياست كه زكات مال خود را به اين جماعت نداده‌اند و اگر مىدادند ايشان محتاج نمىماندند ، و بر حق سبحانه و تعالى واجب و لازمست كه منع فرمايد رحمتش را از كسى كه حق الهى در مالش باشد و ندهد ، و قسم ياد مىكنم به آن خداوندى كه خلايق را از كتم عدم بوجود آورده است و روزى از جهة ايشان گسترده است در خوان نعمت بىدريغش : كه ضايع نشده است مالى نه در دريا و نه در خشكى مگر به سبب ندادن زكات و هيچ صيدى گرفتار نمىشود در دام مگر آن كه ترك نموده است تسبيح آن روز را به درستى كه محبوبترين مردمان به نزد حق سبحانه و تعالى كسى است كه سخاوت نفس او بيشتر باشد و سخىترين مردمان كسى است كه زكات مال خود را بدهد و بخل نورزد بر مؤمنان به آن چه حق سبحانه و تعالى در مال او واجب گردانيده است . و سخىتر نسبت به كسى است كه زكات ندهد اگر چه ده برابر آن دهد مثل اكثر مردمان در اكثر جاها كه نامى هست جوانمردى مىكنند به آلاف و الوف و چون به زكات مىرسند بر ايشان مشكل است چنانكه مجربست كه هزار ركعت نماز نافله كردن آسانتر است از دو ركعت فريضه ادا يا قضا خصوصا قضا و قريب باين الفاظ و عين اين معانى در اخبار كالصحيحه و صحيحه وارد شده است .
( و كتب الرّضا علىّ بن موسى صلوات الله عليهما إلى محمّد بن سنان فيما كتب اليه من جواب مسائله انّ علَّة الزّكاة من اجل قوت الفقراء و تحصين اموال الاغنياء لأنّ الله عزّ و جلّ كلَّف اهل الصّحّة القيام بشأن اهل الزّمانة و البلوى كما قال الله تبارك و تعالى * ( لَتُبْلَوُنَّ فِي أَمْوالِكُمْ وَأَنْفُسِكُمْ ) * [1] فى أموالكم اخراج الزّكاة و فى أنفسكم ) *

[1] آل عمران - 186 .

440