صلوات الله عليه قال سألته عن صلاة الضّحى فقال اوّل من صلَّاها قومك انّهم كانوا من الغافلين فيصلَّونها و لم يصلَّها رسول الله صلَّى الله عليه و آله و قال انّ عليّا صلوات الله عليه مرّ على رجل و هو يصلَّيها فقال علىّ صلوات الله عليه ما هذه الصّلاة فقال ادعها يا امير المؤمنين فقال له علىّ صلوات الله عليه اكون عبدا انهى اذا صلَّى » ( 1 ) مرويست در قوى كه عبد الواحد گفت سؤال كردم از حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه از نماز چاشت حضرت فرمودند كه اول جمعى كه اين نماز را كردند قوم تو بودند كه ابو هريره و اتباع او باشد و نماز ضحى را نماز غافلان ناميدند و ايشان غافل بودند از خدا و رسول و نمىدانستند كه افترا بر خدا و رسول و بدعت نمودن چه عقاب دارد حق سبحانه و تعالى فرموده است در بسيار جائى از قرآن مجيد كه كيست ظالمتر از كسى كه دروغ بر خدا بندد و حضرت سيد المرسلين صلَّى الله عليه و آله اين نماز را نكردند و حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه فرمودند در ضمن اين حديث يا حديث ديگر كه حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليه گذشتند بر شخصى كه اين نماز را مىكرد پس حضرت فرمودند كه اين چه نماز است آن مرد گفت كه يا امير المؤمنين ترك كنم حضرت فرمودند كه من نهى كرده باشم بنده را كه نماز كند از نماز كردن ، محتمل است كه حضرت مىدانسته باشد كه اگر او را منع مىفرمودند فرياد مىكردند كه « أرأيت » يعنى آيا ديده كسى را كه نهى از نماز مىكند و اين معنى واقع شده بود كه چون حضرت صلوات الله عليه به كوفه آمدند اهل كوفه نماز تراويح مىكردند حضرت امام حسن را فرستاد كه بگو به ايشان كه اين نماز بدعتست همه به فرياد آمدند كه وا عمراه أرأيت الذي ينهى عبدا اذا صلَّى » پس حضرت فرمودند كه بكنند در اينجا نيز مىدانستند كه چنين خواهد شد پس معنى حديث اينست كه من گفتم كه چه نمازيست يعنى بدعت است و از كلام من فهميدى مىخواهى كه من

416