ان تفعل بى كذا و كذا » ( 1 ) و در صحيح از حسن منقول است و كلينى از ابن محبوب روايت كرده است از شخصى كه او گفت كه حضرت فرمودند كه آخر ركعت و در بعضى از نسخ اين كتاب نيز فى آخر ركعة است و ظاهرا سجده ركعت آخر مراد باشد چنانكه در حديث ديگر خواهد آمد كه در ركعت چهارم بعد از تسبيحات سجده نماز جعفر مىگويد اين دعا را كه ترجمه اش اينست كه اى خداوندى كه عزت و جبروت و وقار را پوشيده يعنى مخصوص ذات مقدس اوست اى خداوندى كه مجد و عظمت را رداى خود فرموده و عزيزى به سبب مجد و جلال ، و مقدسى از نقص و زوال چنانكه اين مضمون از رسول خدا و ائمه هدى صلوات الله عليهم متواتر است كه كبريا و عظمت ردا و ازار الهى است يعنى مخصوص ذات مقدس اوست ، اى خداوندى كه تنزيه و تقديس سزاوار نيست مگر ترا چون غير او همه معيوبند و ناقص و كمترين عيبهاى همه امكان است ، اى خداوندى كه علمت احاط كرده است همه اشيا را ، اى خداوندى كه احسان و انعامت همه عالميان را فرا گرفته است ، اى خداوندى كه منت و نعمت و تفضل همه از تست اى خداوندى كه قادرى و بزرگوارى يا مكرم و منعمى از تو سؤال مىكنم به عزت عرشت و به جايى چند از عرش عظمت و جلالت كه عزت را بر او بسته يعنى از آن اعظم است كه عظمت او را وصف توان كرد ، و بحق رحمتت كه به نهايت رسيده است نسبت به كافه عالميان و بيان كرده در لوح محفوظ يا قرآن يا آن كه نهايت رحمتت كه آن قرآن است كه نسبت باين امّت مرحومه واقع ساخته كه چنين كتابى را بر ايشان فرستاده و بحق اسم اعظمت كه از آن بالاتر است كه وصف آن توان كرد و بحق كلمات تمام تو كه آن قرآن است يا اسماء اعظمت يا حججت كه صلوات بر محمد و آل او فرست و فلان و فلان حاجتم را روا كن .
و كلينى روايت ديگر نقل كرده است از ابو سعيد كه گفت حضرت امام

379