و در حديث صحيح منقول است كه حضرت سيّد السّاجدين صلوات الله عليه مىفرمودند كه من دوست مىدارم كه مداومت نمايم بر عملى اگر چه اندكى باشد عرض كرديم كه قضا مىتوانيم كرد نماز شبرا در روز هر گاه مسافر باشيم حضرت فرمودند كه بلى .
و در صحيح منقولست از صفوان كه گفت حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه نماز شبرا در روز بر راحله مىكردند بهر طرفى كه شتر مىرفت .
و در صحيح از آن حضرت صلوات الله عليه منقولست كه مىفرمودند كه نماز سفر دو ركعت است پيش از آن و بعد از آن نافله نيست مگر نماز شام كه بعد از آن چهار ركعت نافله هست و آن چهار ركعت را ترك مكن در سفر و حضر و بر تو نيست قضاى نماز روز يعنى در سفر و نماز شب را بكن و اگر فوت شود قضا كن در سفر و حضر و احاديث در اين معنى بسيار است .
< صفحة فارغة > [ حضرت پيامبر فريضه را در روز باران بر شتر سوار خواندند . ] < / صفحة فارغة > « و كان رسول الله صلَّى الله عليه و آله يصلَّى على راحلته الفريضة فى يوم مطير » ( 1 ) و در احاديث صحيحه و حسنه و قويه منقولست از ائمه هدى صلوات الله عليهم كه حضرت سيد المرسلين صلَّى الله عليه و آله نماز فريضه را در روز باران بر شتر سوار بودند و مىكردند .
و در حديث صحيح وارد شده است كه با مشقت شديد مىتوان كرد ، و در حديث صحيح ديگر وارد شده است كه با مرض بر راحله مىتوان كردن .
« و قال ابراهيم الكرخي قلت لأبي عبد الله صلوات الله عليه انّي اقدر ان أتوجّه نحو القبلة فى المحمل فقال هذا الضّيق أما لكم فى رسول الله اسوة » ( 2 ) و صدوق در صحيح از ابن ابى عمير و شيخ در صحيح از ابان روايت كرده‌اند از ابراهيم بغدادى كه گفت عرض نمودم به حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه من مىتوانم كه در كجاوه كه باشم رو بقبله كنم و

37