حسنه مىنويسند كه دوازده هزار تسبيح مىشود كه هر تسبيح در بزرگى مانند كوه احد و اعظم از كوه احد است .
« و قد روى انّ التّسبيح فى صلاة جعفر بعد القراءة و انّ ترتيب التّسبيح سبحان الله و الحمد للَّه و لا اله الَّا الله و الله اكبر فباىّ الحديثين اخذ المصلَّى فهو مصيب و جائز له » ( 1 ) و در روايات ديگر وارد شده است كه تسبيح نماز جعفر بعد از خواندن حمد و سوره است و ترتيبش به همين عنوان است پس نماز گذارنده مخيّر است بهر يك از اين احاديث دو حديث كه عمل كند درست كرده است و جايز است او را و اين بيشتر و صحيحتر است و مخالف سنيّان است و حديث سابق موافق سنيّان است پس عمل كردن باين احاديث بهتر است بلكه متعيّن است از جهة اخبارى كه وارد شده است كه بحديث مخالف ايشان عمل كنيد .
از آن جمله در صحيح از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه منقول است كه شخصى از آن حضرت سؤال نمود و گفت فداى تو گردم آيا برادر مؤمن را در بغل مىتوان گرفت حضرت فرمودند كه بلى به درستى كه روزى كه فتح خيبر بر دست امير المؤمنين صلوات الله عليه واقع شده بود خبر آمد كه جعفر طيار از حبشه آمد با هفتاد كس كه از ظلم قريش به حبشه رفته بودند و سبب اسلام نجاشى شدند تا آن كه منقول است .
كالصحيح كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه جعفر طيار گفت نجاشى فرستاد بطلب من و ساير مهاجرين كه داخل شديم بر او ديديم كه جامهاى كنده پوشيده است و بر روى خاك نشسته است ما ترسيديم كه مبادا مصيبتى به او رسيده باشد و چون فهميد كه ما متغير شديم گفت الحمد للَّه كه حق سبحانه و تعالى محمد صلَّى الله عليه و آله را بر أعادى او مظفر گردانيد مىخواهيد بشارت دهم شما را گفتم بلى پادشاهم گفت الحال جاسوسى

369