ركعت دويم و بعد از ركوع پنجم كه ركوع دهم باشد با پنج ركوع اول به سجود مىروى و اگر خواهى در هر ركوع سوره مىخوانى و اگر خواهى نصف سوره يعنى بعضى از سوره مىخوانى پس اگر سوره را تمام بخوانى مىبايد كه در ركوع ديگر سوره حمد را بخوانى و اگر بعضى از سوره را بخوانى كافى است كه بحمد اوّل اكتفا كنى تا سوره را تمام كنى بعد از آن الحمد مىخوانى و سوره ديگر مىخوانى و چون سر از ركوع بر مىدارى سمع الله لمن حمده نمىگويى مگر در پنجم و دهم كه چون از ركوع سر بر مىدارى مىگويى اين كلمه را و به سجود مىروى .
مجملا مىبايد كه در هر ركعتى يك حمد و سوره تمام خوانده شود و اگر سوره در جائى تمام شود بعد از آن حمد را از سر مىبايد گرفت پس جايز است كه چون حمد را بخواند يك سوره را تمام بخواند و بر ركوع رود و سر بردارد و حمد و همان سوره يا سوره ديگر را بخواند و هم چنين تا به آخر كه ده حمد و ده سوره بخواند و مىخواهد دو حمد و دو سوره مىخواند به آن كه بعد از حمد يك آيه از سوره قدر مثلا بخواند و بركوع رود و چون سر بردارد آيه ديگر را بخواند و بر ركوع رود تا پيش از ركوع پنجم سوره را تمام كند و به سجده رود و هم چنين در ركعت دويم و اگر خواهد يك ركعت را مثل اول به جا آورد و ركعت ديگر بنحو دويم و اگر در ركعت اول حمد و نصف سوره بخواند و چون سر از ركوع بردارد نصف ديگر را بخواند در اين صورت بعد از سر برداشتن از ركوع مىبايد حمد را بخواند و مىخواهد سوره را تمام مىخواند و مىخواهد بعضى از سوره مىخواند و به همين منوال تا به آخر و افراد اين نماز صورت بسيار بهم مىرساند و همه صورتها از اين حديث بيرون مىآيد و هر گاه يك سوره را تمام كرده باشد لازم نيست كه در آخر سوره را تمام كند بلكه در ميان سوره به سجود مىتواند رفت و در ركعت دويم بعد از حمد مىتواند از آنجا

359