صلَّى الله عليه و آله دو ركعت نماز استسقاء مىكردند و دعاى استسقا را نشسته مىخواندند يعنى بعد از خطبه و حضرت فرمودند كه حضرت ابتدا به نماز كردند و بعد از آن خطبه خواندند و قرائت را بلند خواندند .
و كلينى ذكر كرده است كه در روايت عبد الله بن مغيره چنين است كه گفت تكبير در ركعت اول هفت است و در ركعت دويم پنج است و نماز را پيش از خطبه مىكند و قرائت را بلند مىخواند و استسقا مىكند نشسته يعنى بعد از خطبه هر چند در خطبه نيز استسقا كرده باشد تا جمع شود در ميان اخبار .
و كلينى روايت كرده است كالصحيح از ابى العباس از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه جمعى به خدمت حضرت سيد المرسلين صلَّى الله عليه و آله آمدند و گفتند كه يا رسول الله قحطى در بلاد ما افتاده است و چند سال است كه باران نمىآيد پس حضرت فرمودند تا منبر را بيرون بردند و صحابه جمع شدند و حضرت بالاى منبر فرمودند و دعا مىكردند و صحابه بامر حضرت آمين مىگفتند اندك لمحه شد كه جبرئيل آمد و گفت يا محمد خبر ده مردمان را كه پروردگارت ايشان را وعده فرموده كه در فلان روز فلان ساعت باران خواهد آمد و مردم انتظار آن روز و آن ساعت مىكشيدند تا آن ساعت شد بادى سر كرد و ابرى به همرسيد كه آسمان را فرو گرفت و مانند آن كه مشك را سراشيب كنند بارانى عظيم آمد و مىآمد تا آن كه همان جماعت به خدمت حضرت آمدند و عرض نمودند كه يا رسول الله نزديكست كه همه غرق شويم دعا كن كه باران بايستد پس صحابه جمع شدند و حضرت دعا مىكردند و صحابه بامر حضرت آمين مىگفتند پس شخصى گفت يا رسول الله نمىشنويم كه چه مىگوييد حضرت فرمودند كه بگوئيد كه ( اللَّهمّ حوالينا و لا علينا اللَّهمّ صبّها فى بطون الاودية و فى نبات الشّجر و حيث يرعى اهل الوبر اللَّهمّ اجعلها رحمة و لا تجعلها عذابا » ( 1 ) و ابو العباس گفت كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه

325