و گدائى كند روزى را .
« و قال الرّضا صلوات الله عليه فى قول الله عزّ و جلّ * ( فَالْمُقَسِّماتِ أَمْراً ) * قال الملائكة تقسّم ارزاق بنى ادم ما بين طلوع الفجر إلى طلوع الشّمس فمن نام فيما بينهما نام عن رزقه » ( 1 ) و منقولست از آن حضرت و در صحيح از جميل از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه نيز كه در تفسير قول حق سبحانه و تعالى كه قسم ياد مىفرمايد به آنهائى كه قسمت كنندگان كارند فرمودند كه مراد از اينها فرشتگانىاند كه قسمت مىكنند روزيهاى بنى آدم را از طلوع فجر تا طلوع آفتاب پس كسى كه در خوابست در اين وقت از روزى خود خواب رفته است يعنى خود را از روزى محروم كرده است چنانكه مشهور است كه خر خفته جو نمىخورد .
« و روى معمّر بن خلَّاد عن ابى الحسن الرّضا صلوات الله عليه قال كان و هو بخراسان اذا صلَّى الفجر جلس فى مصلَّاه إلى ان تطلع الشّمس ثمّ يؤتى بخريطة فيها مساويك فيستاك بها واحدا بعد واحد ثمّ يؤتى بكندر فيمضغه ثمّ يدع ذلك فيؤتى بالمصحف فيقرأ فيه » ( 2 ) و در حسن كالصحيح منقولست از معمّر ثقه كه وقتى كه آن حضرت صلوات الله عليه خراسان را مشرف گردانيده بودند داب آن حضرت اين بود كه چون نماز صبح به جا مىآوردند در جاى نماز خود مىنشستند و مشغول اوراد و ادعيه بودند تا آفتاب طالع مىشد پس كيسه مسواكها را مىآوردند به خدمت آن حضرت و مسواك مىكردند از هر يك بعد از ديگر و ظاهرا چنان بوده باشد كه ملازمان سرهاى مسواكها را نرم كرده باشند كه حضرت هر يك را آن قدر مىماليده باشند كه سر نرم بريزد بنا بر اين مكرر از مسواكها مسواك مىفرمودند ، ديگر كندر مىآوردند كه مىخاييدند مانند مصطكى از جهة خوش بويى دهن و دفع زيادتى

239