إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 612)

گواراترين نعمتهاست كه مىتواند داد آن چه او داده است از اصل وجود و حيات و نعمتهاى ظاهره و باطنه و از جمله نعمتها آن كه اگر تو را اطاعت كنند با آن كه از لوازم بنده است اطاعت نمودن تو شكر ايشان مىفرمايى به دادن بهشت و نعيم ابدى يا به آن كه مباهات مىكنى به عبادت ايشان با فرشتگان و غير ايشان ، ديگر اى پروردگار ما ترا عصيان و مخالفت مىكنند و مىآمرزى هر كه را مىخواهى اجابت مىكنى دعاهاى مضطران را و بر طرف مىسازى بلاها و محنتهاى ايشان را و شفا مىدهى بيماران ايشان را و نجات مىدهى به سبب دعا يا مطلقا از غمها و المهاى عظيم ، خداوندا هيچ كس از عهده شكر نعمتهاى تو بيرون نمىتواند آمد چون نعمتهاى تو غير متناهى است و شكر ايشان متناهى و كسى نمىتواند كه تعداد نمايد نعمتهاى ترا چنانكه فرموده كه اگر خواهيد كه در شمار در آوريد نعمتهاى الهى را نمىتوانيد شمرد خداوندا چشمهاى خلايق بسوى كرم تو باز است و پاها به درگاه تو مىآيند و گردنها بسوى تو كشيده مىشود به اميد رحمت و عطايا از جهة محبت و لقا و دستها بسوى تو برداشته مىشود و به همه زبانها خوانده مىشوى از عربى و عجمى يا زبان ناطق و صامت و بسوى تست بازگشت همه در اعمال آشكارا و نهان اى پروردگار ما بيامرز ما را همه و رحمت كن بر همه و حكم كن ميان ما و قوم ما بحق و راستى و تو بهترين حكم كنندگانى .
خداوندا همگى شكايت مىكنيم بىچاره گى خود را به آن كه پيغمبر ما غايبست از ما كه به سبب ملازمت او و به بركت خدمت او ممكن بود كه از شر نفس و شيطان خلاصى يابيم و در دعاهاى ديگر به جاى نبيّنا اما مناسب و اين اظهر است و ظاهرا از روى تقيه چنين فرموده‌اند تا شيعيان بدانند كه چه گويند يا آن كه چون در زمان آن حضرت صلوات الله عليه كه دعا را گفتند امام حاضر بود و شكايت از غيبت نبى بود و بس امروز كه بهر دو مبتلاييم انسب آنست كه هر

181