نزد حق سبحانه و تعالى بهتر از هفتاد بنده باشد از فرزندان حضرت اسماعيل كه آزاد كرده باشد .
و هر كه چهار دانگ شب را نماز كند او را بقدر ريگ بيابان عالج كه ريگ روانست از حسنات بدهند كه هر حسنه ده مرتبه از كوه احد بزرگتر باشد .
و هر كه يك شب تمام را زنده دارد به عبادت و طاعت نماز كه گاهى به تلاوت قرآن مشغول باشد در نماز و گاهى در ركوع باشد و گاهى در سجود و گاهى مشغول باشد بذكر ، آن مقدار ثواب او را كرامت فرمايند كه كمترش اين باشد كه از گناهان بيرون آيد مانند روزى كه از مادر متولد شده باشد و بعدد مخلوقات الهى از ريگ بيابان و ستارگان آسمان و قطرات باران و غير آن او را حسنات بدهند و مثل آن درجات او را بلند كنند و مشعلى از نور در قبر او زنند و گناه و حسد را از دل او بيرون كنند و او را از عذاب قبر ايمن گردانند و براقى عطا كنند او را كه از آتش دوزخ آزاد است و روز قيامت مبعوث شود و در زمره ايمنان از عذاب الهى ، و پروردگار عالميان به فرشتگان فرمايد كه اى فرشتگان من نظر كنيد بسوى بنده من شبى را زنده داشت از جهة رضاى من او را ساكن گردانيد در جنة الفردوس و در آن بهشت او را صد هزار شهر بدهيد كه در هر شهرى باشد هر چه هر نفسى خواهش آن داشته باشد و هر چه چشمها از آن لذت داشته باشند و در خاطر كسى خطور نكرده باشد ، و بنا بر دو كتاب و بدهيد به او آن چه در خاطر كسى نگذرد بغير آن چه از جهة او مهيّا ساخته ام از كرامتهاى بسيار و از نعم زايده بر استحقاق و اكثر عامه مزيد را تفسير كرده‌اند به رؤيت و بر تقدير حقيقت مراد از ان انكشاف علمى است كه بالاتر از ديدنست و از برقى كه او را حاصل خواهد شد كه لذت آن از همه لذّتها بالاتر است مع هذا خواهد آمد در آخر باب

132