روح الله عزّ و جلّ ثلاثة التّهجّد باللَّيل و افطار الصّائم و لقاء الاخوان ) ( 1 ) و كالصحيح منقولست از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه از جمله رحمتهاى الهى يا از جمله نسيمهاى رحمت سبحانى سه چيز است كه لذات آن در اين نشاه محسوس است و سالى كه نكوست از بهارش پيداست يكى بيدارى و ترك خواب كردن در شب ديگر در وقت افطار كه لذّتى قطع نظر از لذت حيوانى مىيابد چنانكه خواهد آمد در صوم ، ديگر ملاقات كردن برادران مؤمن يكديگر را رحمتى است كه سبب فيوض و واردات عظيمه مىشود و معنى اين حديث را ارباب حال چنانكه بايد مىيابند .
( و قال ابو الحسن الاوّل صلوات الله عليه فى قول الله « عزّ و جلّ * ( وَرَهْبانِيَّةً ابْتَدَعُوها ما كَتَبْناها عَلَيْهِمْ إِلَّا ابْتِغاءَ رِضْوانِ الله ) * » [1] قال صلاة اللَّيل ) ( 2 ) و كالصحيح منقولست از حضرت ابو الحسن صلوات الله عليه و در بعضى از نسخ الاول است و در بعضى الرضا و هر دو محتمل است و صدوق و شيخ در كتب بدون هر دو روايت كرده‌اند حاصل آن كه آن حضرت فرمودند كه مراد از رهبانيت نماز شب است و حق سبحانه و تعالى مدح فرموده است نصارى را كه ايشان عبادتى بدعت كردند و بر خود لازم گردانيدند ما بر ايشان ننوشته بوديم و نكردند اين بدعت را مگر بقصد رضاى الهى و ظاهرا بدعتى كه كرده باشند آن باشد كه نماز شب را نذر كرده باشند و بر خود واجب گردانيده باشند بانكه اصل نماز شب بوده باشد و نذر نيز بوده باشد ايشان نذر كرده باشند و بدعت بمعنى لغوى باشد بمعنى تازه و داخل آن حديثى است كه متواتر است كه بعد از مؤمن سه چيز به او مىرسد بعد از انقطاع عمل يكى فرزند صالح و يكى صدقه جاريه و يكى سنتى كه بگذارد كه به آن عمل كنند مثل اين

[1] الحديد - 27 .

114