خواهند كه نماز كنند چه كنند حضرت فرمودند كه در گوشه مسجدى مىايستند يعنى نه در جاى امام راتب و اقتدا مىكنند و ليكن امام ايشان در ميان ايشان مىايستد و پيش نمىرود مثل امام راتب مبادا بر امام سابق يا بر مامومين او شاق باشد ، و در تهذيب اين زيادتى هست كه من عرض نمودم كه فداى تو گردم به درستى كه ما را امامى هست سنّى و دشمن جميع شيعيانست برويم و با او نماز كنيم حضرت فرمودند كه چه مىشود اگر راست مىگويى كه او بد است تو سزاوارى به مسجد از او چنان كه حق سبحانه و تعالى فرموده است كه * ( إِنَّما يَعْمُرُ مَساجِدَ الله ) * الخ چنان كه گذشت و فى الحقيقه نماز تو صحيح است مىبايد پيش از همه كس داخل مسجد شوى و بعد از همه كس بيرون آيى و خلق خود را با مردمان خوب كن و حرف خير بگو پس شخصى گفت كه فداى تو گردم حق سبحانه و تعالى فرموده است * ( وَقُولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً ) * يعنى با مردمان سخن خير و خوب بگوئيد آيا با همه مردمان مراد است حضرت تبسمى فرمودند و فرمودند كه مراد الهى از اين آيه اين است كه بگوئيد محمد رسول خداست صلوات الهى بر او و بر اهل بيت او باد .
و آن چه صدوق ذكر كرده است از عدم جواز و مستند به اين حديث شده است غريب است زيرا كه ظاهر اين خبر دلالت مىكند اذان و اقامه نتوان گفت هر گاه جميع صفوف متفرق نشده باشند مخالف آن چه صدوق گفت پيش از اين بلكه دلالت مىكند بر آن كه نماز جماعت مىتوان كرد بدون آن كه امام پيش رود مگر آن كه مطلب صدوق نيز همين باشد اگر چه بعيد است ، و مؤيّد اينست حديث موثق زيد بن على از آباى خود صلوات الله عليهم كه فرمودند كه حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليه با مردم نماز كرده بودند كه دو كس داخل مسجد شدند حضرت فرمودند كه اگر مىخواهيد يكى از شما امامت كنيد

487