تو در روز قيامت به آن خوبى كه ديگر مرا نخواهيد ديد و چون شب داخل مىشود آن نيز چنين مىگويد و احاديث بسيار بر اين مضمون وارد شده است .
< صفحة فارغة > [ هر كه ده نوبت پيش از طلوع آفتاب و ده نوبت پيش از شام اين تهليل را بگويد ] < / صفحة فارغة > ( روى عبد الكريم بن عتبة عن الصّادق صلوات الله عليه انّه قال من قال عشر مرّات قبل ان تطلع الشّمس و قبل غروبها لا إله الَّا الله وحده لا شريك له له الملك و له الحمد يحيى و يميت و هو حىّ لا يموت بيده الخير و على كلّ شىء قدير كانت كفّارة لذنوبه فى ذلك اليوم ) و بسند موثق و بسند صحيح نيز منقول است از عبد الكريم كه آن حضرت فرمودند كه هر كه ده نوبت پيش از طلوع آفتاب و ده نوبت پيش از شام اين تهليل را بگويد كفّاره گناهان او باشد كه در آن روز كرده باشد ، و در روايتى ديگر هر كه اين تهليل را در صبح و شام بگويد ده مرتبه ثواب كسى مثل او نباشد مگر كسى كه آن نيز اين تهليل را گفته باشد و بر اين مضمون احاديث بسيار وارد شده است ، و در بعضى بعد از يحيى و يميت و يميت و يحيى نيز هست و ترجمه اش اينست كه نيست خداوندى به غير از الله كه اسم ذات واجب الوجوديست كه مستجمع جميع كمالات است و حال آن كه واحد من جميع الوجوه است كه وجود او عين ذات اوست و وجوب وجودش بمعنى تاكد وجود است ، و در اين معنى وحدت و غير اين كسى شريك او نيست ، مر أو راست و مخصوص اوست پادشاهى ، و مخصوص اوست حمد و ثنا زنده مىكند در حشر و مىميراند در دنيا يا زنده مىكند در رحم و مىميراند در دنيا و مىميراند در قبر بعد از حيات و چون زمان آن حيات قليل است آن را ذكر نكردند صريحا اما از لفظ ضمنا مفهوم مىشود و باز در حشر زنده مىكند و او زنده ايست كه هر گز نمىميرد و بدست اوست همه خوبيها يعنى او توفيق كرامت مىفرمايد و او بر همه چيز قادر و تواناست .

206