ابغض الاشياء إليك و هو ان ادعو لك ولدا و ادعو لك شريكا منّا منك علىّ لا منّا منّي عليك و عصيتك فى اشياء على غير وجه مكابرة و لا معاندة و لا استكبار عن عبادتك و لا جحود لربوبيّتك و لكن اتّبعت هواى و استزلَّني الشّيطان بعد الحجّة علىّ و البيان و البرهان فان تعذّبنى فبذنوبى غير ظالم لي و ان تغفر لي و ترحمنى فبجودك و كرمك يا ارحم الرّاحمين » و منقولست كه آن حضرت صلوات الله عليه در سجود اين دعا را مىخواندند و ظاهر آنست كه در سجده شكر مىخوانده باشند چون در سجده نماز رعايت تخفيف مىفرموده‌ايم چون غالب اوقات نماز را به جماعت واقع مىساختند و ترجمه اش اينست كه خداوندا اگر عصيان تو كرده‌ام امّا اطاعت كرده‌ام ترا در چيزى كه محبوبترين چيزهاست به نزد تو و آن ايمان به تست كه اعتقاد دارم به آن كه واجب الوجود بالذّاتى و يگانه در ذات و صفات و تعدّد و تكثّر در ذات تو نيست ، و اعتقاد دارم كه محمّد را صلى الله عليه و آله به رسالت فرستاده و ائمه اثنى عشر كه همه معصومند تو ايشان را به امامت مقرّر فرمودهء و اعتقاد دارم بجميع آن چه پيغمبر تو از آن خبر داده است و اين اعتقادات حقه انعام تست و تراست منّت بر من و من منّت ندارم بر تو كه من ايمان آورده‌ام بلكه تو ايمان را در دل ما جاى دادى ، و عقلى كرامت فرمودى كه به آن ترا شناختم و توفيقات از تست ، و ديگر ترك كرده‌ام مخالفت ترا در دشمنترين چيزها بسوى تو و آن آنست كه قايل شوم كه فرزند دارى يا شريك داشته باشى و در بعضى نسخ ان لا ادعو لك ولدا و لا ادعو است و در اين صورت بيان ترك معصيت است و صورت اولى بيان معصيت است و اين ترك شرك نيز از انعام تست ، و تراست منّت بر من و بر عالميان و مرا و غير مرا منتى نيست بر تو ، و عصيان و مخالفت كرده‌ام ترا در چيزى چند نه از روى مكابره و معانده و

195