على وضوء فانت معقّب ) و بسند صحيح از هشام منقول است كه گفت عرض نمودم به خدمت حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه گاه هست كه مرا شغلى هست و مىخواهم كه تعقيب را نيز ترك نكنم چه كنم حضرت فرمودند كه اگر با وضو باشى ثواب تعقيب دارى چون با وضو بودن عبادتست و ممكن است كه مراد اين باشد كه اگر وضو داشته باشى و تعقيبات را در راه بخوانى ثواب تعقيبى خواهى داشت كه نشسته كرده باشى در مصلَّى و اول اظهر است اما شك نيست كه اگر تعقيب را در راه بخواند افضل است و مراد از حديث اقل مراتب تعقيب است و الله تعالى يعلم .
( وقال النّبيّ صلى الله عليه و آله قال الله عزّ و جلّ يا ابن ادم اذكرنى بعد الغداة ساعة و بعد العصر ساعة اكفك ما اهمّك ) و از جابر از حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه منقولست كه حضرت سيّد المرسلين ( ص ) فرمودند كه خداوند عالميان مىفرمايد كه اى فرزند آدم مرا ياد كن بعد از نماز صبح يك ساعت كه مراد تا طلوع شمس است و بعد از عصر يك ساعت مرا ياد كن تا كفايت كنم مهمات ترا يعنى دفع كنم بلاها را و بر آورم حاجات ترا .
( وقال الصّادق صلوات الله عليه الجلوس بعد صلاة الغداة فى التّعقيب و الدّعاء حتّى تطلع الشّمس ابلغ فى طلب الرّزق من الضّرب فى الارض ) و به اسانيد متكثره صحيح و حسن قوى منقول است از آن حضرت صلوات الله عليه كه فرمودند كه نشستن بعد از نماز صبح در تعقيب و دعا تا طلوع آفتاب تمامتر است در سببيّت رزق از سفرهاى تجارت چنان كه خواهد آمد كه نه عشر روزى در تجارتست و يك عشر در ما بقى و احاديث معتبره گذشت كه هر چند سعى و تعقيب در طلب رزق تمامست اما سعى به سبب ناخن گرفتن و شارب چيدن در روز جمعه بيشتر است از تعقيب ، و اخبار در فضل

174