شبيه است به انوارى كه محيط است به عرش پروردگار ما پس جبرئيل گفت اشهد انّ محمّدا رسول الله دو مرتبه پس فرشتگان جمع شدند و گفتند مرحبا و خوش آمدى اى پيغمبر اول و مرحبا اى پيغمبر آخر و مرحبا اى پيغمبر حاشر و مرحبا اى پيغمبر ناشر محمّد پيغمبريست كه بهتر از همه پيغمبران است و على بهتر از همه اوصياى پيغمبرانست و آن كه اول است يعنى اول كسى است كه حق سبحانه و تعالى او را پيغمبر گردانيد چنان كه عامه و خاصه نقل كرده‌اند .
از آن جمله ابن شيرويه در فردوس الاخبار ذكر كرده است به اسناد صحيح از حذيفه كه حضرت سيد المرسلين صلَّى الله عليه و آله فرمودند كه اگر مردمان مىدانستند كه در چه وقت على را امير المؤمنين ناميدند هر آينه انكار نمىكردند فضل او را بر عالميان او را امير المؤمنين ناميدند در وقتى كه آدم در ميان روح و جسد بود و حق سبحانه و تعالى فرموده است كه ياد كن اى محمّد آن وقتى را كه پروردگار تو عهد و پيمان گرفت از آدم و ذريّت آدم كه هنوز در صلب آدم بودند و همه را بر يكديگر گواه گردانيد و فرمود كه آيا من پروردگار شما نيستم فرشتگان گفتند بلى هستى پس حق سبحانه و تعالى فرمود كه من پروردگار شمايم و محمّد پيغمبر شماست و على امير شماست .
و در روايات متواتره وارد است كه اول است چون در جواب ألست بربّكم اول آن حضرت گفت بلى و اوّل است چون نور مقدس آن حضرت را پيش از جميع اشياء آفريده و اول است به اعتبار آن كه افضل از همه خلايق است و آخر است يعنى خاتم پيغمبرانست و بعد از او پيغمبرى نخواهد بود و حاشر و ناشر است يعنى متصل است زمان آن حضرت به حشر و نشر و پيغمبرى ديگر نخواهد بود با آن كه خلق عالم به سبب وجود آن حضرت بود پس گويا او سبب خلق اشيا شد چنان كه متواتر است كه لولاك لما خلقت الافلاك و امثال اين

522