آن چه عامه روايت كرده‌اند و در بسيارى از نسخ اين كتاب و كلينى واو ندارد بنا بر اين ذكر حضرت اين قرائت را از اين جهت است كه نماز وسطى مبهم بماند چون حكمت الهى در بسيار جائى مبهم ماندنست مثل شب قدر و ساعت استجابت و عدد اصحاب كهف و اولياء الله تعالى يعلم .
« و قوموا لله قانتين » فى صلاة الوسطى مؤيدى ديگر مىفرمايند بر آن كه مراد از نماز وسطى نماز ظهر است به آن كه حق سبحانه و تعالى عقيب آن فرموده است كه بايستيد در حالتى كه قنوت كنيد خالصا لوجه الله و مراد ازين قنوت و قيام و اخلاص همه در نماز وسطى است ، يا به آن كه چون در عقيب آن واقع شده است آن مراد است ، يا آن كه در قرائت اهل البيت فى صلاة الوسطى هست يا از آن جهت كه حضرت فرمودند كه اين آيه در روز جمعه نازل شد و حضرت سيّد المرسلين صلَّى الله عليه و آله در سفر بودند حسب الامر الهى قنوت خواندند و چون در سفر بود دو ركعت كردند و امر الهى رسيد ، يا به تفويض نبى چنان كه ظاهر حديث است آن دو ركعت با قنوت را به حال خود گذاشتند در سفر و حضر ، يا به آن كه حضرت در سفر نماز جمعه كردند چنان كه احاديث معتبره وارد است كه سنت است نماز جمعه در سفر ، و يا از آن جهت كه نماز ظهر سفر دو ركعت بود در حضر بعنوان جمعه قرار دادند با خطبه و در سفر به حال خود گذاشتند بىخطبه و چون نمازها همه دو ركعت بود أولا حضرت دو ركعت افزودند در ظهر و عصر و عشا و يك ركعت در شام و در ظهر جمعه نيفزودند چون خطبتين جمعه به جاى دو ركعت بود هر گاه نماز جمعه را با امام به جماعت كنند و كسانى را كه شرايط جمعه بهم نرسد چهار ركعت كنند مثل ظهر ساير ايام پس ظاهر شد كه مراد از نماز وسطى ظهر است بلكه ظهر جمعه كه آن نماز جمعه است و بنا بر اين از جهتى وسطى است كه در ميان دو نماز روز واقع است

13