مىرسد حضرت سيد المرسلين و اهل بيت معصومين صلوات الله عليهم اجمعين و ملائكه مقربين همه حاضر مىشوند و چون حق سبحانه و تعالى قبض روح او كرد روح او را در قالبى جا مىدهد مثل قالب دنيا شبيه به آن و مىخورند و مىآشامند غذاهاى روحانى يا مثالى را پس چون به نزد مؤمنان رفته مىرود ايشان او را مىشناسند چون شبيه است صورت او به صورتى كه در دنيا داشته است .
و در حديث موثق كالصحيح منقولست از ابو بصير كه گفت عرض نمودم به خدمت حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه احاديث بما رسيده است كه ارواح مؤمنان در حوصلهاى مرغان سبز جا مىكنند و در بهشت مىچرند و ماواى ايشان در قناديل زير عرش است حضرت فرمودند كه نه چنين است اگر در حوصله مرغ باشند در قنديل نخواهند بود و اگر در قنديل باشند در حوصله مرغ نخواهند بود بلكه در بدنهاى مثاليند و در روضه هاى بهشت مأوى دارند و ظاهرا آن كه حضرت رد سخنان عامه فرموده‌اند اين معنى دارد كه ايشان قايلند به آن كه روح تعلق به بدنى نگرفته است بلكه تعلق به اين دو جا دارد حضرت مىفرمايند كه روح بهر جا كه تعلق گيرد بمنزله بدن او خواهد شد و روح دو بدن نمىدارد بلكه يك بدن مىدارد شبيه به بدن دنيا و قرينه صحت آن كه اكثر اوقات مؤمنان مردگان را در خواب مىبينند و ايشان خبر از آينده مىدهند و آن واقع مىشود و به همان صورت دنيا ايشان را مىبينند اگر نه همان شخص باشد و محض خيال باشد تحقق نخواهد داشت و حال آن كه تحقق دارد و آن چه بر اين بنده واقع شده از اين باب زياده از حد حصر است .
و در حديث كالصحيح از يونس بن يعقوب از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه منقولست كه چون شخصى از دنيا مىرود مؤمنان گذشته نزد او مىآيند و از او سؤال مىكنند از جمعى كه ايشان را مىشناسند اگر مىگويد كه

525