( وسئل عن قول الله عزّ و جلّ * ( أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا نَأْتِي الأَرْضَ نَنْقُصُها مِنْ أَطْرافِها ) * [1] فقال فقد العلماء ) و از آن حضرت صلوات الله عليه پرسيدند از تفسير قول حق عز و جل كه فرموده است و ترجمه اش اينست آيا نمىبينند كه ما زمين را از اطرافش كم مىكنيم حضرت فرمودند كه كم كردن زمين به بردن علما است چون علما سبب بقاى زمين و رواج زمينند به طاعت و عبادت و هدايت .
و در حديث كالصحيح از حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه منقولست كه فرمودند كه پدرم صلى الله عليه و آله مىفرمودند كه نفس من سخاوت دارد در زود مردن و كشته شدن زيرا كه اين آيه در شأن ما آمده است كه حق سبحانه و تعالى مىفرمايد كه ما زمين را از اطرافش كم مىكنيم و نقصان آن رفتن علماست و حاصل معنى اينست كه چون اهل زمين در اين زمان بدترين ازمنه شده‌اند و حق سبحانه و تعالى غضب بر اهل زمين مىكند به بردن ما ما مضايقه نداريم در رفتن و احتمال ديگر اين حديث آنست كه قول الهى ما را سخاوت مىدهد در مردن و كشته شدن و مآل هر دو يكى است و ظاهرش آنست كه مراد از علما ائمه هدى باشند بنا بر اين حديث و علوم واقعه نزد ايشان است و غير ايشان هر چه علم است و موافق واقع است از ايشان كسب كرده‌اند و مع هذا چنين نيست كه دانند هم چنان كه قراء قرآن مجيد قرآن را من حيث لفظ مىدانند و از معانى و حقايق قرآن خبر ندارند .
و در حديث كالصحيح از حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه منقولست كه فرمودند كه حق سبحانه و تعالى علمى را كه فرستاده است پس نمىگيرد و ليكن چون علما مىروند علوم را نيز با خود مىبرند و والى ايشان

[1] آيه 41 - سورة ابراهيم .

498