نه نشستن بر آن و نه گچ ماليدن نه گل ماليدن بر آن .
و در حديث ديگر از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه منقولست كه حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله نهى كردند از آن كه نماز كنند بر قبر يا بنشينند بر آن يا بنا كنند بر آن .
و در حديث كالصحيح از آن حضرت منقولست كه بنا مكنيد بر قبور و صورت مكشيد بر سقف خانها كه حضرت سيد المرسلين را خوش نمىآمد از اينها و كراهت داشتند از اينها .
و در حديث معتبر از آن حضرت صلوات الله عليه وارد شده است كه سؤال كردند از آن حضرت كه اگر چاهى تنگ باشد و شخصى در آن چاه افتد و بميرد و ممكن نباشد كه او را از آن چاه بيرون آورند آيا ديگر در آن چاه بول و غايط مىتوان كرد حضرت فرمودند كه نمىتوان كرد بلكه آن چاه را پر كنند و قبر آن شخص كنند و اگر ممكن باشد كه آن شخص را بيرون آورند و اگر چه به كندن چاه باشد او را بيرون آورند و غسل دهند و دفن كنند چون حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله فرمودند كه حرمت مسلمان مرده مثل حرمت مسلمان زنده است و مثل يكديگرند در احترام يعنى اگر زنده در متوضا افتد او را البته واجبست بر همه مسلمانان كه سعى كنند و او را بيرون آورند مرده نيز چنين است .
و احاديث بسيار وارد شده است كه حرمت مرده مثل احترام زنده است و از مجموع اين اخبار ظاهر شد كه بر روى قبر راه نتوان رفتن چنان كه جمعى از اصحاب ذكر كرده‌اند كه مكروهست و در اخبار از طرق اهل البيت خبرى صريح در اين باب نديده‌ام اما از طرق عامه حديثى منقولست كه حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله نهى فرمودند از راه رفتن بر قبور پس ممكن

470