و نسل ايشان بسيار شد و مىبايست كه هر كس متوجه احوال پدرش و جدش و جد جدش و مادرش و پدر مادرش شود و ايشان را به متوضا برند يا طشتى به زير ايشان گذارند و ازاله نجاست ايشان كنند مجملا آن جماعت از كسب و كار خود باز ماندند از جهت اشتغال به امور ايشان و چون يافتند كه بد كرده‌اند باز به نزد پيغمبر خود آمدند كه ما پشيمانيم از اين كار كه كرده‌ايم از حق سبحانه و تعالى طلب كن كه ما را به حالت اولى برد حق سبحانه اجابت فرمود و به حالت اولى برد مجملا اگر كسى را بصيرتى باشد و در جميع چيزها تفكر كند مىبايد كه هر چه حق سبحانه و تعالى كرده است عين مصلحت خلايق است .
< صفحة فارغة > [ اجري كه در صبر هست ] < / صفحة فارغة > ( وقال رسول الله صلَّى الله عليه و آله اذا قبض ولد المؤمن و الله اعلم بما قال العبد فيسال الملائكة قبضتم ولد فلان المؤمن فيقولون نعم ربّنا فيقول فما ذا قال عبدى المؤمن فيقولون حمدك ربّنا و استرجع فيقول الله عزّ و جلّ ابنوا له بيتا فى الجنّة و سمّوه بيت الحمد ) و در قوى كالصحيح از سكونى از حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله منقولست كه چون مؤمنى را فرزندش فوت شود با آن كه حق سبحانه و تعالى مىداند كه بنده چه گفته است از فرشتگان مىپرسد كه فرزند فلان مؤمن را از او گرفتيد ايشان گويند كه بلى اى پروردگار ما پس حق سبحانه و تعالى فرمايد كه بنده مؤمن من چه گفت ملائكه گويند كه پروردگار احمد كرد ترا و گفت انا للَّه و انا اليه راجعون پس حق سبحانه و تعالى فرمايد كه بنا كنيد از جهت او خانهء در بهشت و آن خانه را خانهء حمد بناميد .
و در حديث صحيح از احدهما صلوات الله عليهما منقولست كه حق سبحانه و تعالى را خوش مىآيد كه شخصى فرزندش بميرد و او شكر الهى كند حق سبحانه و تعالى مباهات مىفرمايد با فرشتگان كه مرا چنين بنده هست كه

448