باشد .
< صفحة فارغة > [ سزاوار نظر به همسايگان ميت آنست كه اطعام كنند سه روز بيت ميت را ] < / صفحة فارغة > ( وينبغى لجيرانه ان يطعموا عنه ثلاثة ايّام ) و سزاوار نظر به همسايگان ميت آنست كه اطعام كنند سه روز از جهت اهل بيت ميت و جمعى كه بپرسش ايشان مىآيند چون خود به مصيبت گرفتارند و ظاهر آنست كه تتمه حديث ابى بصير باشد چنان كه در كافى است متفرقا و مضمونش در فقه رضوى مذكور است و احاديث ديگر خواهد آمد .
< صفحة فارغة > [ از رحمت الهى دور است كسى كه ردا نپوشد در مصيبت ديگران ] < / صفحة فارغة > ( وقال صلوات الله عليه ملعون ملعون من وضع رداءه فى مصيبة غيره ) و حضرت صادق صلوات الله عليه فرمودند كه ملعونست و از رحمت الهى دور است در دنيا و آخرت كسى كه ردا نپوشد در مصيبت ديگران و سبب آنست كه تشريع است و شارع قرار داده است كه صاحب مصيبت ردا نپوشد و يا اظهار حزن و اندوه كردن است و به دروغ و يا اظهار جزع كردن و شكايتست از جناب اقدس الهى به عبث و يا وجهى داشته باشد كه ما ندانيم . و دو حديث قوى نيز گذشت در اوايل احكام ميت .
< صفحة فارغة > [ دريدن جامه در عزا ] < / صفحة فارغة > ( ولمّا قبض علىّ بن محمّد العسكرىّ راى الحسن بن علىّ صلوات الله عليهما قد خرج من الدّار و قد شقّ قميصه من خلف و قدّام ) و چون وفات كرد حضرت امام على نقى عسكرى و به اين اعتبار آن حضرت را و حضرت امام حسن بن على را عسكريين مىنامند از جهت آن كه سكنى ايشان در سامره بود و سر من راى را يكى از خلفا از جهت عسكر بنا كرد كه در بغداد جاى ايشان تنگ بود حاصل كه حضرت امام حسن عسكرى از خانه بيرون آمدند و پيراهن خود را از پيش و از پس دريده بودند .
و كلينى در حديث كالصحيح روايت كرده است كه برادر حضرت امام على نقى فوت شده بود حضرت از جهت برادر گريبان خود را دريده بود و اين

436