< صفحة فارغة > [ از پرسش و صبر فرمودن همين بس است كه صاحب مصيبت ترا به بيند ] < / صفحة فارغة > ( وقال صلوات الله عليه كفاك من التّعزية ان [1] يراك صاحب المصيبة ) و آن حضرت صلوات الله عليه فرمودند كه از پرسش و صبر فرمودن همين بس است كه صاحب مصيبت ترا به بيند . و اين حديث را مسند بخاطر ندارم و ليكن علما عمل به اين كرده‌اند چون مرسل او حكم مسند دارد با آن كه غرض از تعزيه بلكه معنى تعزيه تسلى دادنست و در ديدن تسلى مىيابند و اگر چه به مشغول شدن به ايشانست كه از خاطرش مىرود مصيبت و مجربست .
( واتى ابو عبد الله صلوات الله عليه قوما قد اصيبوا بمصيبة فقال جبر الله وهنكم و احسن عزاكم و رحم متوفّاكم [2] ثمّ انصرف ) و آن حضرت صلوات الله عليه به نزد جمعى آمدند كه ايشان را مصيبتى رسيده بود پس حضرت به اين عنوان تعزيه فرمودند كه حق سبحانه و تعالى تدارك كند نقصى را كه به شما رسيده است و عوض بدهد در دنيا و آخرت و شما را صبر جزيل كرامت كناد و مرده شما را بيامرزد همين را فرمودند و برگشتند .
و در موثق كالصحيح منقولست از يونس بن يعقوب كه گفت كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه به من فرمودند كه نزد مفضل روم و او را تعزيه دهم از جانب حضرت بر فوت پسرش اسماعيل و فرمودند كه سلام مرا به او برسان و بگو كه ما به مصيبت اسماعيل مبتلا شديم و صبر كرديم تو نيز صبر كن چنان كه ما صبر كرديم ما را مراديست و حق سبحانه و تعالى غير آن را مىخواهد چون چنين است تسليم مىكنيم مراد او را .
( وقال رسول الله صلَّى الله عليه و آله التّعزية تورث الجنّة ) در حديث معتبر وارد است از حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله كه تعزيه و

[1] بان . خ .
[2] موتاكم . خ .

429