[1] عضو من اعضائه تامّا صلَّى على ذلك العضو و دفن و ان لم يوجد له عضو تام لم يصلّ عليه و دفن ) و بسند قوى از آن حضرت صلوات الله عليه منقولست كه هر گاه شخصى را كشته بيابند پس اگر عضوى از اعضاى او تمام باشد بر آن عضو نماز مىكنند و دفن مىكنند و اگر عضوى تمام نباشد نماز نمىكنند بر او و آن را دفن مىكنند .
و اين حديث را جمعى تاويل كرده‌اند به آن كه عضو تام سينه و دل است كه محل علوم و اعتقاداتست جمعا بين الاخبار ، و بعضى حمل بر استحباب كرده‌اند و اين اظهر است .
و احوط آنست كه اگر سر يا دست يا پا و امثال اين اعضائى كه استخوان داشته باشد بيابند غسل بدهند و كفن كنند و نماز كنند و دفن كنند به قصد احتياط كه اگر واجب يا سنت باشد فبها و الا لغوى باشد و الله تعالى يعلم .
< صفحة فارغة > [ هر گاه شخصى را دو نيم كرده باشند نماز مىكنند بر سينه در آن است ] < / صفحة فارغة > ( واذا وسّط الرّجل بنصفين صلَّى على النّصف الَّذى فيه القلب ) و در حديث صحيح خالد قلانسى و در حديث صحيح على بن جعفر و غير آن از ائمه معصومين حضرات باقر و صادق و كاظم صلوات الله عليهم منقولست كه هر گاه شخصى را به دو نيم كرده باشند نماز مىكنند بر آن نصفى كه در آن دل باشد و حكمش مذكور شد سابقا .
< صفحة فارغة > [ اگر يافت نشود مگر سر ميت نماز بر آن نمىكنند ] < / صفحة فارغة > ( وان لم يوجد منه الَّا الرّأس لم يصلّ عليه ) و اگر يافت نشود مگر سر ميت نماز بر آن نمىكنند كلينى در حديث حسن كالصحيح از محمد بن مسلم روايت كرده است كه حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه فرمودند كه هر گاه كشته يافت شود و به غير او گوشت نباشد و استخوان نداشته باشد بر او نماز

[1] له . خ .

365