فرمودند چون حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله بر ميتى نماز مىگذاردند تكبير مىگفتند و شهادتين مىخواندند ، ديگر تكبير مىگفتند و صلوات بر رسول و آل او صلى الله عليهم مىفرستادند و دعا بر ايشان مىكردند ، يا بر ميت ، ديگر تكبير مىگفتند و دعا از براى مؤمنين و مؤمنات مىكردند ، ديگر تكبير چهارم مىگفتند و دعا از جهت ميت مىكردند ، ديگر تكبير مىگفتند و فارغ مىشدند پس چون حق سبحانه و تعالى او را نهى فرمود از دعاى بر منافقان چون نماز بر ايشان مىكرد تكبير مىگفت و تشهد مىخواند ، ديگر تكبير مىگفت و صلوات بر نبى و آل او مىفرستاد و ديگر تكبير مىگفت و دعا از براى مؤمنان مىكرد ، ديگر تكبير چهارم مىگفت و فارغ مىشد و دعا از جهت ميت نمىكرد و اين حديث اگر چه‌ام سلمه حالش نزد ما معلوم نيست اما اگر ثقه نمىبود محمد بن مهاجر و ابن ابى عمير از او روايت نمىكردند و علما اعتماد نمىكردند خصوصا ابن بابويه . و در حسن كالصحيح و صحيح از حماد بن عثمان و هشام بن سالم از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه منقولست كه حضرت رسول خدا صلى الله عليه و آله بر جمعى پنج تكبير مىگفتند و بر جمعى چهار تكبير مىگفتند و چون چهار تكبير مىگفتند متهم مىشد ميت به آن كه منافق است .
و در حديث صحيح از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه منقولست كه فرمودند كه حضرت رسول الله صلى الله عليه و آله نماز بر ميتى گذاردند و پنج تكبير گفتند و بر ديگرى نماز گذاردند و چهار تكبير گفتند .
اما آن را كه پنج تكبير گفتند در تكبير اول حمد الهى و تمجيد او كردند ، و در تكبير دوم دعا از جهت رسول الله كرد ، و در تكبير سيم دعا از براى مؤمنين و مؤمنات كرد ، و در تكبير چهارم دعا از براى ميت كردند ، و در تكبير

322