الا روزى او را بر او فراخ مىگردانم اگر جزاى عمل او شد و اگر نه جان دادن را بر وى آسان مىگردانم تا چون نزد من آيد او را حسنه نمانده باشد پس او را بجهنم برم .
و به اين مضمون احاديث كالصحيح وارد شده است از حضرت امام محمد باقر و حضرت امام جعفر صادق و حضرت امام موسى كاظم ، و حضرت ابو الحسن على بن موسى الرضا صلوات الله عليهم .
< صفحة فارغة > [ توجيه ميت به طرف قبله ] < / صفحة فارغة > ( وسئل الصّادق صلوات الله عليه عن توجيه الميّت فقال استقبل به باطن قدميه القبلة ) و در حديث موثق كالصحيح از معاوية بن عمار منقولست و چون اين حديث را از كتاب او نقل كرده است و سند صدوق به او صحيح است ظاهرش صحت حديث است از آن حضرت صلوات الله عليه سؤال كرد معاوية بن عمار از روى ميت را به قبله كردن كه بچه عنوان بكنند و در كافى و تهذيب لفظ توجيه نيست پس حضرت فرمودند شكم پاهاى او را به قبله كن .
و مشايخ محدثان و فقها اين حديث را در احتضار ميت ذكر كرده‌اند و در لفظ حديث چيزى نيست كه دلالت بر احتضار كند و تعميم مىتوان كرد آن را كه شامل همه احوال باشد تا دفن ، و ليكن استدلال نمىتوان كرد چون عموم مجاز لازم مىآيد چون در وقت احتضار ميت بر او اطلاق كردن مجاز است اگر چه در احاديث شايع است چنان كه گذشت و در حديث حسن كالصحيح از آن حضرت صلوات الله عليه منقولست كه در روى ميت به قبله كردن فرمودند كه روى او را به قبله مىبايد كرد و پاهاى او را نيز به قبله مىبايد كرد و اين حديث نيز مثل سابق است .
و در حديث صحيح و حسن كالصحيح از سليمان بن خالد منقولست كه

144