إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 534)

( وقال محمّد بن مسلم رأيت ابا جعفر صلوات الله عليه ياخذ من لحيته فقال دوّرها ) و در كافى و الحجّام ياخذ من لحيته و بسند كالصحيح از محمد منقولست كه حضرت امام محمد باقر را ديدم كه مصلح اصلاح محاسن مبارك آن حضرت مىكرد حضرت به او فرمود كه محاسن را مدور كن يعنى طولانى نباشد و اين نيز دلالت بر چهار انگشت مىكند تخمينا چون زياده بر آن طولانى مىشود و دلالت مىكند بر آن كه اگر ديگرى اصلاح كند خوبست و ليكن دلالت نمىكند صريحا كه مصلح شارب را مىگرفت .
( وقال الصّادق صلوات الله عليه تقبض بيدك على لحيتك و تجزّ ما فضل ) و بسند كالصحيح از آن حضرت صلوات الله عليه منقولست كه فرمودند كه بدست خود ريش خود را مىگيرى و زيادتى را مىچينى و ظاهر قبضه آنست كه از ابتداى ريش از اطراف بايد گرفت و چون عامه را مطلوب افتاده است زيادتى از انتهاى استخوانهاى لحيين كه دندانها بر آنهاست مىگيرند و كاش به آن نيز اكتفا مىكردند .
و در حديث كالصحيح از سدير صيرفى منقولست كه حضرت امام محمد باقر را ديدم كه از دو طرف محاسن مىگرفتند و محاسن را فربه مىكردند به آن كه از زير آن نمىگرفتند . و منافى اين نيست حديث حسن زيات كه من آن حضرت را صلوات الله عليه ديدم كه سبك مىكردند محاسن مبارك خود را زيرا كه حمل مىكنيم سبكى را بر گرفتن زياده از قبضه از اطراف .
و اما شارب پس ظاهر دو حديث نبوى صلى الله عليه و آله كه از پيش گذشت آنست كه كل موى لب بالا با سبيلها گرفته شود . و در حديث كالصحيح از عبد الله بن عثمان منقولست كه من ديدم كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه شارب را تمام مىگرفتند تا محل روييدن مو .

101