در مرجو الزوال آن قدر تاخير كند كه ظن به همرسد كه عذر زايل نخواهد شد و الله تعالى يعلم .
و اما طلب آب را صدوق ذكر نكرد . و اكثر علما عمل بحديث قوى سكونى كرده‌اند از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه فرمودند كه حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليه مىفرمودند كه مىبايد كه مسافر طلب آب كند در زمين ناهموار يك تير پرتاب و در زمين هموار دو تير پرتاب و بيش از اين طلب در كار نيست و علما ذكر كرده‌اند كه مراد از قدر تير پرتاب آنست كه تير و كمان و اندازنده وسط باشند و تخمينا به دويست گام نمىرسد و در حديث حسن كالصحيح زراره از حضرت امام محمد باقر ، يا حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليهما وارد است كه آن حضرت فرمودند كه هر گاه مسافر آب نيابد بايد كه طلب آب كند تا قريب به آخر وقت پس وقتى كه خوف داشته باشد كه نماز فوت شود اگر از آن وقت تاخير نمايد پس تيمم كند و نماز را در آخر وقت به جا آورد پس اگر بعد از آن آب به همرسد نمازى را كه با تيمم كرده است قضا نمىكند و وضو مىسازد از جهت نماز آينده .
و اكثر علما حمل كرده‌اند اين حديث را بر استحباب و بعضى فرق كرده‌اند ميان طلب اول و اين طلب به آن كه طلب اول در وقتى است كه خواهد نماز كند بيشتر از آن از چهار جانب خود طلب مىنمايد هر جانبى يك تير پرتاب و يا دو تير پرتاب و اين طلب در وقتى است كه در راه است از رفقا تفحص مىكند كه دارند و مىدهند يا مىفروشند و انتظار مىبرند كه شايد به قافله برسند يا به آبى برسند يا بارانى بيايد و مراد اين نيست كه از هر طرفى يك فرسخ يا زياده راه بروند .
و در حديث صحيح از داود رقى منقولست كه گفت به حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه عرض نمودم كه من به سفر مىروم و وقت نماز حاضر

694