إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 715)

نوح عليه السّلام در هر سالى يك مرتبه حايض مىشدند تا آن كه جمعى از زنان از محل ستر و حجاب يا محال عبادات خود بيرون آمدند و ايشان هفتصد زن بودند كه كار ايشان اين شد كه جامهاى گلى مانند نارنجى و آل مىپوشيدند و زينتها مىكردند و بوى خوش مىكردند و مردمان به ايشان رغبت مىكردند تا آن كه از آن شهر نيز بدر رفتند و در شهرها متفرق شدند و با مردان مىنشستند و در عيدها با ايشان حاضر مىشدند و در صفهاى مردان جا مىكردند مجملا فاحشه شدند پس حق سبحانه و تعالى ايشان را مبتلا ساخت كه در هر ماهى يك بار حايض مىشدند همان زنان و بس پس بسيار بود كه در ميان مردان نشسته بودند و حائض مىشدند و فروش ايشان را نجس مىكردند مردان كه اين معنى را مشاهده نمودند ايشان را از ميان خود بيرون كردند و آن زنان معتاد شدند به آن كه هر ماه يك مرتبه حيضشان مىآمد و آن شهوت و ميلى كه داشتند به مردان شكست و كم شد .
اما آن زنانى كه غير ايشان بودند عادتشان اين بود كه هر سالى يك مرتبه حايض مىشدند پس با يكديگر وصلت كردند و مخلوط شدند تا آن كه اولاد ايشان بسيار شدند و نسل آن جماعتى كه هر سال يك مرتبه حايض مىشدند كم شد به اعتبار آن كه خون فاسد مىشد در رحم و آن جماعتى كه هر ماه حايض مىشدند به اعتبار استقامت و عدم فساد بسيار شدند .
و آن كه در زمان حضرت نوح چنين شده بودند ظاهرا به دعاى حضرت نوح بود كه بر قوم خود كرد كه از ايشان فرزند بهم نرسد تاثير كرد در مسلمانان نيز و نسل ايشان نيز در كمى شد و چون خون جمع مىشد شهوت زيادتى كرد تا عاقبت حق سبحانه و تعالى همه را به عادت اصلى برد .
و ممكن است كه تا زمان حضرت نوح در هر سالى يك مرتبه حايض مىشده باشند و چون به دعاى آن حضرت عالم هلاك شدند و حكمت اقتضا كرد

619