چنان كه احاديث صحيحه وارد شده است بر آن . و ظاهرا خبر متن خبر دويم ابو بصير است و بعضى از آن ساقط شده است و مىتواند بود كه خبرى ديگر باشد و مراد از آن شك باشد يا سهو باشد و بقيه مراد باشد و الله تعالى يعلم .
( وفى رواية زيد الشّحّام ، و المفضّل بن صالح عن ابى عبد الله صلوات الله عليه فى رجل توضّأ فنسى ان يمسح على رأسه حتّى قام فى الصّلاة قال فلينصرف فليمسح برأسه و ليعد الصّلاة ) و در روايت زيد پيه فروش كه ثقه است و راوى او مفضل بن صالح است و در او ضعفى هست ، و در روايت مفضل بن صالح كه طريق به او صحيح است و در او ضعفى هست اما كتابهاى هر دو معتمد بوده است و نزد صدوق بوده و از آن كتابها روايت كرده است از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه وارد شده است در باب شخصى كه وضو ساخته باشد و فراموش كرده باشد كه مسح سر بكشد تا به نماز برخيزد حضرت فرمود كه قطع نماز كند و مسح سر بكشد و اعاده نماز كند و ظاهرا همين جا روايت ايشان تمام مىشود ، و اين روايت را از اين جهت ذكر كرده كه تدارك اجمال روايت ابو بصير بكند .
و موافق اين روايت روايات صحيحه وارد شده است كه در صورت نسيان كه يقين داند قطع نماز مىكند و هر عضوى كه ترك كرده باشد مىشويد يا مسح مىكشد و ما بقى را تمام مىكند اگر همه خشك نشده باشد ، و اگر همه خشكشده باشد وضو نماز را از سر مىگيرد ، و اجماع شيعه بر اينست و كسى خلاف در اين نكرده است ، و اگر ابو بصير . مجمل نقل كرده است مفصل هم روايت كرده است .
< صفحة فارغة > [ كسى كه بعد از وضو شك در اعضاء وضو كند ] < / صفحة فارغة > ( و من شكّ فى شىء من وضوئه و هو قاعد على حال الوضوء فليعد ، و من قام عن مكانه ثمّ شكّ فى شىء من وضوئه فلا يلتفت إلى

495