راوى عرض نمود كه ما اشنان را مىخوريم حضرت فرمودند كه حضرت امام موسى كاظم صلوات الله عليه وقتى كه دهن به اشنان مىشستند لبها بر هم مىگذاشتند كه مبادا تا اشنان داخل دهن شود و فرو رود زيرا كه سبب سل و دق مىشود و منى را كم مىكند زانوها را سست مىكند .
و اما چرك كردن بدن به سفال و آن گل پخته است و شكى نيست كه ماليدن آن بر غير پا خوب نيست و عرفا كف پا و پاشنه را بدن نمىگويند ، و در لغت بدن مىگويند اگر نمالد بهتر است ، و اگر سنگ بر بدن بمالد معلوم نيست كه كراهت داشته باشد اگر چه ظاهر علتى كه فرموده‌اند در آن نيز جارى است بهتر آنست كه غير پا را به سنگ نمالند .
و در چند حديث معتبر وارد شده است كه خزف به بدن ماليدن پيسى مىآورد بلكه ظاهر احاديث آنست كه رفع چرك به سبوس و سدر و امثال اينها بكنند چنان كه خواهد آمد .
و ظاهر حديث آن است كه در بيت الخلا مسواك كردن كراهت داشته باشد اگر چه در حال بول و غايط نباشد ، و محتمل است كه مجموع نهى ارشادى باشد و فايده اش دنيوى باشد مگر آن كه كسى ترك اينها از آن جهت كند كه چون حق سبحانه و تعالى دوست مىدارد زندگانى را از جهة عبادت يا عبادت مطلوب الهى است و هر چند آدمى زنده و صحيح است عبادت بيشتر خواهد كرد از آن جهت ترك اينها بكند مثاب خواهد بود ، و ليكن اين نيت بسيار مشكل است مگر مخلصين را .
( وقال الصّادق صلوات الله عليه اربع من سنن المرسلين التّعطَّر ، و السّواك ، و النّساء ، و الحنّاء ) و بسند موثق وارده شده است از آن حضرت صلوات الله عليه كه چهار چيز از سنتهاى پيغمبرانست كه همه بر آن مداومت مىنموده‌اند اول تعطر است يعنى بوى خوش كردن . و در نسخ احاديث صدوق

452